تقویم را می‌دیدم. ۱۷بهمن روز خانواده مستحکم و رسالت زن.شبی مشغول تماشای شبکه ۳ بودم. داستان زنی فالگیر بود که نویسنده‌ای سر راهش قرار می‌گیرد و زندگی زن فالگیر تغییر می‌کند و نویسنده می‌شود. از آن طرف خانمی که نویسنده بوده و دائم زن فالگیر را ترغیب می‌کرده به داشتن یک زندگی بهتر، خودش زندگی‌ای داشت دیدنی؛ از همسرش جدا شده بود و حضانت پسرش را قبول نکرده بود تا راحت‌تر بتواند بنویسد. به خاطر پیشرفت در شغلش هم از اصفهان به تهران آمده بود. دیدم این موضوع بی‌ربط به ۱۷بهمن نیست.
رسالت اصلی زن چیست؟ اصل رسالت زن، خوب همسرداری و تربیت فرزندان شایسته است.
روزی حضرت رسول(ص) در مسجد به منبر رفته بودند، از حضار سوال می‌کنند «در چه حالتی زن به خدا نزدیکتر است؟» یکی گفت: هنگام نماز شب.
دیگری گفت: زمانی که روزه است و مشغول عبادت خدا.
هر کس جوابی داد. حضرت فرمودند تمام این‌ها که گفتید سبب نزدیکی به خداست اما جواب سوال من این نیست. اگر دنبال جواب هستید پیش دخترم زهرا بروید.
خانم‌ها به راه افتاده و راهی خانه خانم فاطمه زهرا(س) شدند. خانم مشغول امور خانه‌داری بودند. بانوانی که از مسجد آمده بودند عرض کردند یا بنت رسول الله پدرتان سوال کردند در چه حالتی زن به خدا نزدیکتر است؟ آمده‌ایم جواب بگیریم. فاطمه فرمود: هنگامی که در اندرون خانه‌اش به دور از چشم نامحرمان مشغول امور خانه‌داری است. زنها با تعجب به پیش رسول خدا رفته و جواب فاطمه را گفتند. حضرت فرمود به خدا جواب همین بود.
از این داستان متوجه می‌شویم که از نظر اسلام اصلی‌ترین وظیفه زن چیست. اگر زنی در عرصه مدیریت، نویسندگی، یا حتی در زمینه پزشکی و… ممتاز باشد اما در نقطه مقابل، زندگی را فدای پیشرفت کاریش کرده باشد هیچ ارزشی ندارد. این عناوین یک تاریخ انقضا دارد، اما آن محبتی که زن نسبت به همسرش دارد یا آن عشق مادرانه، هیچ‌گاه تمام نمی‌شود. حتی بعد از مرگ. تربیت یک فرزند، تربیت یک نسل است.
برای ما بانوان مسلمان ایرانی، بهترین الگو فاطمه است. او که خود با یک دست فرزندش را در بغل داشت و با دست دیگر گندم آرد می‌کرد و با همان دستان مبارک نان درست می‌کرد. آیا این خانواده ولایت در توانشان نبود کنیزی برای طبخ نان استخدام کنند؟ چرا بود اما کسی که لایق باشد تا برای آل کسا نان درست کند وجود نداشت. ایشان می‌خواستند درس زندگی را به ما بدهند. به ما یاد بدهند حالی که کودک در آغوش داری در منزل باش و خانه‌داری کن. خودت با دستانت غذا درست کن. وقتی مادری خودش با دستان پرمحبتش غذا درست کند، انرژی مثبت را از راه دست و چشم به غذا منتقل کرده.
اصل بعدی در زندگی که یک مادر نمونه باید درنظر داشته باشد صبر است؛ صبور بودن زن در برابر مشکلات. این درست که اعضای خانواده باید در کنار هم در برابر مسائل صبور باشند، اما ریشه خانواده مادر است، پس ریشه باید مقاوم باشد.
اگر خانواده را به درختی تشبیه کنیم، ریشه این درخت مادر است. درخت اگر ریشه مستحکمی داشته باشد در هر شرایطی مقاومت می‌کند حتی در برابر سخت‌ترین طوفان‌ها. پس صبوری مادر سبب استحکام ریشه می‌شود و استحکام ریشه سبب پایداری درخت.
اصل مهم دیگر در زندگی که یکی از اصول مهم در یک خانواه است و همگی ملزم به رعایت آن هستند، اصل تغافل است. یعنی خود را در بعضی از مسائل به غفلت زدن و اظهار بی‌اطلاعی کردن در برخی از امور. ممکن است گاهی از یکی از فرزندان یا حتی پدر خانواده یک خطای قابل بخشش سر بزند، مادر در این شرایط خود را به غفلت زده، طوری وانمود کند که اصلاً متوجه چیزی نشده. در عوض دورادور مسئله را زیر نظر داشته باشد و به طور غیرمستقیم راه درست را جلوی پای فرد خاطی قرار دهد. تجربه نشان داده این راه خیلی بهتر از پای میز محاکمه کشیدن فرد خاطی در دادگاهی است که اعضای خانواده تشکیل می‌دهند.