انقلاب‌اسلامی ایران در بهمن ۱۳۵۷ انقلابی تنها در یک یا چند زمینه‌ی محدود نبود؛ در همه‌ی زمینه‌ها از جمله نوع نگرش به زنان و دختران که همواره نیمی از جمعیت جامعه را به خود اختصاص داده‌اند نیز تاثیراتی بس عمیق برجای گذاشت. کلیه‌ی ارزش‌ها و به تبع آن هنجارهای مربوط به زنان به صورت بنیادی تغییر کرد. اگر تا دیروز «طفیلی‌گری» دیگران و «برهنگی» ارزش بود، امروز «بازگشت به خویشتن» و «استقلال» ارزش است. اگر دیروز در میان توده‌ای از زنان، آرایش‌کردن و خود را به اقسام مدهای غربی آراستن و در کوچه و خیابان و مجالس و محافل با ظاهری فریبنده ظاهر شدن، نشانه‌ی ترقی و پیشرفت بود، به برکت انقلاب ورود به عرصه‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و تجزیه و تحلیل حوادث و مسایل و حضور فعال در سرنوشت خویش داشتن، ارزش شد.
امام‌خمینی با نگرش عمیق خود در اوایل پیروزی انقلاب برای رهایی کامل از فرهنگ مبتذل غرب به زنان هشدار دادند، که «آدم شدن در گرو رها شدن از مدهای غربی است.»۱
به برکت تحول ارزشی، جلوه‌های زیبایی در حیات بانوان مسلمان ظهور کرد؛ زنانی که فرزندان رشید خود را برای دفاع از اعتقادات دینی و ارزش‌های انسانی و استقلال و هویت خویش به قربانگاه فرستاده و مهمتر اینکه بر آن افتخار می‌کردند. مادرانی که فرزندان متعدد خود را برای قربانی شدن در راه دین تربیت می‌کردند و آن را برای خود افتخار می‌شمردند. همسرانی که شوهران جوان خود را برای دفاع از حق و حقیقت به حضور در جبهه‌های نبرد تشویق می‌کردند و همه گرفتاری‌ها و مصیبت‌های فقدان آنها را به جان خریده و خم به ابرو نمی‌آوردند. در صورت شهادت آنان، فرزندان‌شان را چون پدر تربیت می‌کردند تا تداوم بخش راه آنان باشند.
چه دختران جوانی که با کمال ایثار و فداکاری با جانبازان ازدواج کرده و با کمال رضایت به خدمت آنان در آمده و بر آن افتخار می‌کردند و شیرینی ایثار و فداکاری نسبت به مجاهد راه خدا را بر تلخی مرارت‌ها و دشواری‌های زندگی با جانبازان ترجیح می‌دادند. زنانی که عرصه‌های موفقیت علمی و ورزشی را در نهایت عفت و حیایی که شاخصه ی یک زن و دختر مسلمان ایرانی‌ست به سرعت در می‌نوردند.
در یک کلمه زنان با الهام از حضرت زهرا(س) و دخت گرامی‌اش زینب کبرا(س) فرهنگ ارزش‌های انسانی، فرهنگ «عفاف و تقوا»، «ایثار و فداکاری» و «مبارزه با ظلم و بی‌عدالتی» را جایگزین «فرهنگ طفیلی‌گری» و «مدپرستی» و «برهنگی و بی‌بند و باری» نمودند. ما نیز به عنوان نسلی که این همه موهبت بدون هزینه به دستمان رسیده علاوه بر کوشش در جهت حفظ آن بایستی در صدد گسترش و عمق بخشی به آن برآییم.
۱- صحیفه نور، ج۹، ص۶۱.