ای مرد مادرنما، ای پدرمادر، ای پدر ِمادر سر خود!، ای دومنظوره، ای اصلاح الگوی مصرف، ای ننه من غریبم!، ای تغییر جنسیتی، ای تغییر دهنده ی توماس بیتی درپیت!، ای دکتر جیمز جز جگر!
حال که برای خودت شاخی شده ای و بر آن شده ای که بزنی و پدر و مادر ملت را یکی بکنی، حال که با این افکار و اعمال پلید، داری تیشه به ریشه ی خانواده ها می زنی، آیا از خودت پرسیده ای چه بر سرت خواهد آمد؟ آیا اندیشیده ای که گذر پوست به دباغ خانه هم خواهد اوفتاد؟!
هیچ اندیشیده ای که در هزاران کیلومتری تو، مردانی هستند غیور و با پشتکار که شبانه روز در فعالیتند تا جلوی تأثیرات اعمال تو و امثالت را بگیرند؟ هیچ فکر کرده ای که اگر گذارت به ایران بیفتد، با مردانی مواجه خواهی شد که لایحه وار! در صدد حمایت از خانواده اند؟ آیا اندیشیده ای چه بر سرت خواهد آمد؟
ای دکتر! پس بگذار تا من برایت بگویم: بدان و آگاه باش که ما مردانی در این جا داریم که اگر دستشان به تو برسد، چنان حمایتی از تو خواهند کرد که نفهمی پدر بوده ای یا مادر… البته من را ببخش که بیشتر از این نمی توانم برایت توضیح بدهم چرا که ما در این جا فقط همین مردان حمایت از خانواده را نداریم که. تا دلت بخواهد مرد هست در این دیار. مثلا مردانی هم داریم که منتظرند تا ما حرف بد و بیراهی بزنیم تا دیگر از ما حمایت نکرده و فیتیله ی سایتمان را بکشند پایین!
اما خیلی هم نترس دکتر. چرا که ما در ایران مردمی هم داریم که خیلی هم به حمایت از خانواده پایبند نیستند و بر این باورند که فعلا «همان که زائیده اند را بزرگ کنند» تا بعد. خلاصه این که دکتر جان، خواستیم روشنت کنیم که اگر خواستی بیایی ایران، بدانی در چه محیطی قدم خواهی گذاشت و با چشم بسته وارد این مملکت نشوی.
با آرزوی توفیقات و حمایت های روز افزون، مریم-ایران