روزنامه الحیات چاپ لندن بدون در نظر گرفتن تفاوت مکانهای زیارتی با فضاهای عادی مدعی شد رقابت بین چادر و مانتو در ایران ادامه دارد و در برخی شهرها مانند قم برای زائران زن، پوشش چادر اجباری است، اما این وضعیت در سایر شهرهای ایران مانند قزوین و شهرهای شمالی متقاوت است. در مورد تهران، پایتخت ایران نیز باید گفت که مانتو با رنگها و مدلهای مختلف و مد روز، چادر را به چالش طلبیده است و مانتو بر خلاف چادر که به رنگ مشکی است دارای رنگهای متفاوتی است.
به نوشته الحیات در سالهای گذشته، پوشیدن لباسهای جین ممنوع بود! اما امروز بسیاری از دختران ایران از جین استفاده میکنند و حتی تعدادی از آنان شلوار کوتاه میپوشند و حلقههای درخشانی به پای خود آویزان میکنند. در بازارها نیز بسیاری از زنان با پوشش چادر که سر تا پای آنان را پوشانیده است ظاهر میشوند و اقدام به خرید لباسهای جدید و رنگهای روشن میکنند.
الحیات با اشاره به اینکه میتوان از طریق چادر به رفتارها و رویکردهای سیاسی زنان پی برد افزود: در بازارهای تهران زنانی دیده میشوند که چادر خود را با دست و حتی دندان نگاه میدارند تا هیچ قسمتی از بدنشان دیده نشود و در کنار آنان دخترانی با آرایشی کامل و موهای بیرون آمده، دیده میشوند که اهمیتی نمیدهند چادرشان کنار برود و لباسهای تنگ آنان دیده شود. بین جنوب و شمال تهران نیز تقسیم و تفاوت شدید و آشکاری بین چادر و مانتو دیده میشود و در پارکها و رستورانها نیز دختران و پسرانی دیده میشوند که نزدیک به هم نشسته و دختران آرایشی بسیار غلیظ دارند.
این روزنامه افزود: گر چه در ایران مشکی رنگ عشق است، اما یک استاد جامعه شناسی دانشگاه علامه طباطبایی دراین باره میگوید که زنان ایران پیش از این، رنگ سیاه را مگر در موارد بسیار اندکی نمیشناختند و استفاده نمیکردند و چادر آنان نیز رنگی بود.
الحیات بدون اشاره به هزینههای سرسام آور وسایل آرایشی زنان در بسیاری کشورها از جمله خاورمیانه با لحنی دلسوزانه نوشت :در ۱۰ سال اخیر، ایران بیش از ۳۰۰ میلیون دلار برای واردات پارچه چادری هزینه کرد و در سال ۲۰۰۵ نیز این رقم به بیش از ۴۰ میلیون دلار رسید.
واردات پارچه های چادر مشکی از طریق دبی و سایر پایتختهای کشورهای خلیج (فارس) انجام میشود و پارچه چادر ایرانی در ژاپن، کره جنوبی، تایلند و اندونزی تولید میشود و قیمت یک قواره چادری به ۴۰ تا ۸۰ دلار می رسد در حالی که قیمت آن در کشور تولیدکننده از سه دلار فراتر نمیرود.
الحیات نوشت: بنابر اعلام دفتر صنایع نساجی وزارت صنایع و معادن ایران، این کشور تولید پارچه چادر را آغاز کرد، اما کیفیت آن به کیفیت چادرهای خارجی نمیرسد و به گفته صنف نساجان ایران، هنر تولید این پارچهها به کشورهایی مانند ژاپن و کره جنوبی محدود میشود.
سلام
کجا دیده شده که حجاب چادر برای زن اجباری باشه؟ کدوم مرجعی و کدوم منبعی همچین سخن بی پایه و اساسی رو گفته؟
به عنایت و برکت نور ائمه هدی است که در شهر ها و اماکن زیارتی ما زنان و دختران با « حجاب کامل » ظاهر می شوند . اجباری در کار نبوده و نخواهد بود.
موفق باشید
هر جا نمود دین بیشتر باشد رعایت شعائر دینی نیز بیشتر است همان تفاوت تهران با سایر شهرها .
دوستان خوبم اگر می خواهید جامعه دینی داشته باشید نمادهای دینی را بیشتر کنید نه چادر و مقنعه و … را . اینها همه ظواهر است فرد چادر بپوشد ولی در دل رغبتی به آن نداشته باشد مانند ماکتی از کیک شیلی می ماند که همه رغبت دارند آن را ببینند و بخورند ولی وقتی به آن دست می زنند می بینند توخالی است .
مساجد ، مکان های مذهبی و امور فرهنگی را تقویت کنید نه چادرها را . اگر این امور تقویت شود خود به خود امور دیگر نیز درست می شوند .
موفق باشید
در بازارهای تهران زنانی دیده میشوند که چادر خود را با دست و حتی دندان نگاه میدارند تا هیچ قسمتی از بدنشان دیده نشود و در کنار آنان دخترانی با آرایشی کامل و موهای بیرون آمده، دیده میشوند که اهمیتی نمیدهند چادرشان کنار برود و لباسهای تنگ آنان دیده شود. بین جنوب و شمال تهران نیز تقسیم و تفاوت شدید و آشکاری بین چادر و مانتو دیده میشود و در پارکها و رستورانها نیز دختران و پسرانی دیده میشوند که نزدیک به هم نشسته و دختران آرایشی بسیار غلیظ دارند.
………………………………………
این مطلب عین همانی است که عرض کردم . هر جا نمود دین بیشتر باشد شعائر هم وجود دارد . تفاوت نوع پوشش در شمال و جنوب تهران به تقویت یا تضعیف نمادهای دینی است .
در شمال تهران بگردید و ببینید در یک خیابان چند مسجد و مکان فرهنگی دیده می شود. همین مورد را در جنوب تهران انجام دهید.
به چه نتیجه ای می رسید؟
با آقا مجتبی موافقم حرف قشنگی میزنه
مشکل جون ایرونی چادر یا مانتو نیست مشکل نبودن تعریف جامع و واحد از حجابه بسیاری از مشکلات و مفاسد ریشه در رعایت نکردن حجاب داره …
موفق باشین…
سلام…