یک روز گفتم برای نشان دادن کدبانوگری باید اسم غذا متفاوت باشد. بعد از خاص بودن نام غذا، اصل دوم کدبانوگری، نوع سرو متفاوت است. مثلا گوشفیل پختن هنر چندانی نمیخواهد؛ اما اگر کنار آن دوغ گذاشتید، هنر است چون به سبک اصفهان است. در اصفهان گوشفیل را به وفور آماده میکنند و با دوغترش میخورند. با تعجب نگویید: دوغ با گوشفیل!؟ که خیلی هم خوشمزه است.
معمولا در جلسات شبهای ماه مبارک رمضان بعد از دعای ابوحمزه ثمالی، افطار توی مسجد یا هر وقت که دلشان یک شیرینی چسبناکی خواست، میخورند. (این برای دوستی که پرسید: گوشفیل را سحری میخورند دیگه!؟)/p>
نکته آخر اینکه آن دستهای کوچولو توی عکس سوم، دستهای خواهرم است. چند بار گفت: «من هم کمک بدهم!؟» گوشِ یک فیل را نشانش دادم و گفتم:«باید مثل این باشند!» بعد فکر کردم فوقش گوشفیلها دقیق مثل گوشِ فیل نشوند؛ مهم نیست. مهم صمیمیت است.
و اما طرز تهیه:
مواد لازم برای تهیه گوشفیل دو عدد تخممرغ، ۲۰۰ گرم آرد، دو قاشق سوپخوری روغن جامد، یک فنجان سرخالی ماست و یک قاشق چایخوری بیکینگپودر است.
اول ماست، تخممرغ و بیکینگپودر را مخلوط و سپس روغن را توی کاسه ریختم. آرد را دست آخر و کمکم اضافه کردم. یکجایی خمیر چسبنده شد و همزن توی آن نمیچرخید. برای همین با دست ورز دادم تا خمیر یکدست شود. چند دقیقه بعد که خمیر جا افتاد، روی نایلونی آرد پاشیدم و یک چانه بزرگ را با وردنه به قطر یکی دو میلیمتر پهن کردم و برش دادم. شما میتوانید برش را با قالب انجام دهید یا مثل خواهرم با کارد آشپرخانه.
در فاصلهای که خمیر جا میافتاد؛ مشغول تهیه شربت شدم. حدود دو لیوان شکر را در یکونیم لیوان آب حل کردم. روی شعله گذاشتم تا جوشید و غلیظ شد. در آخر زعفران و گلاب را اضافه کردم و بعد از یکیدو دقیقه شعله را خاموش کردم.
در آخرین مرحله خمیرهای شکل داده شده را توی روغن داغ انداختم. رنگشان که طلایی شد درآوردم و با الک روغن اضافهشان را گرفتم. چند ثانیه توی قابلمه محتوی شربت گذاشتم. بعد گوشفیلها را به آبکش منتقل کردم تا شربت اضافهشان خارج شود و نرم نشوند.
شما هم بپزید و از کدبانوگری خودتان کیف کنید. دوغ فراموش نشود لطفاً!
اگه بخواین گوش فیلتون خوب بشه بهتره که هم در روغن ارده سرخ کنیدش و هم در داخل گوش فیل به جای روغن جامد از روغن ارده استفاده کنید.
@محمدرضا : جل الخالق روغن ارده دیگه چه صیغه ای هست. (سوم شخص غایب!)