«به جای صحبت کردن در یک جو آرام و توام با احترام درمورد مشکلات، برخی افراد سعی می‌کنند هیچ‌چیز درمورد مشکلات و دلیل ناراحتی خود به طرف مقابل نگویند و بعد آن را یک‌باره به صورت عصبانیتی وحشتناک بیرون می‌دهند. این روش معمولاً استرس بیشتری برای هر دو طرف ایجاد می‌کند چون با انفجار عصبانیت، تنش، خشم و مشاجره بیشتری بین دو نفر ایجاد خواهد شد. پس بهتر این است که به راحتی و با آرامش خاطر درمورد مشکلات خود با هم بحث کنید.»
شاید اگر حتی برای خودتان پیش نیامده باشد، در فیلم‌ها و سریال‌ها دیده‌اید که مثلا دو دوست بعضی رفتارها را در یکدیگر مشاهده می‌کنند ولی به او نه تذکر می‌دهند و نه دوستانه او را متوجه می‌سازند که این رفتار تو روی من تاثیر بدی دارد و من ناراحت می‌شوم.
مثلا خود من، همیشه از فکر کردن به چنین رفتاری که رک و پوست‌کنده حرفم را به کسی که از دستش ناراحتم بزنم، هراس داشتم. ولی یک روز شیشه‌ی ترس را شکستم و این موضوع را برای خودم به یک اصل مهم در زندگی‌ام تبدیل کردم که «نباید بگذاریم ناراحتی‌ها کوه شوند. طرف مقابل نه تنها از انعکاس حجم عظیمی از ناراحتی‌های ما خوشحال نمی‌شود بلکه تحمل سنگینی این کوه را نداشته و خدای ناکرده قطع رابطه‌ای به وجود می‌آید.»
پس شما هم امتحان کنید. از همین امروز شروع کنید. مطمئن باشید اگر انتقاد را نرم و دوستانه و به طوری که طرف مقابل را ناراحت نکند انتقال دهید خیلی بهتر از این است که در یک گفت‌و‌گو یا جدل همه را یک‌جا بگویید.
با آرزوی موفقیت روزافزون برای شما همراهان همیشگی چارقد