رهبر معظم انقلاب:
بخش‌هاى قهرمانى کوه‌نوردى و صعود کوهنوردان به قله‌هاى مرتفع جهان باید بتواند مردم را به اصل این ورزش ترغیب کند و اصولا مهم‌ترین تأثیر و هنر ورزش قهرمانى این است که به‌عنوان یک الگوى رفیع بتواند مردم را به‌سوى دامنه‌هاى ورزش فرابخواند. عزم و اراده‌ی کوهنوردان بر انگیزه‌هاى درونى، از امتیازات برجسته و ممتاز این رشته‌ی ورزشى است و از مسئولان ورزش می‌خواهم که براى همگانى کردن این ورزش و نیز انعکاس جهانى دستاوردهاى آن، اهتمام و تلاش بیشترى به‌کار ببندند. حضور بانوان با حجاب اسلامى در میدان‌هاى ورزشى در واقع بیان‌کننده‌ی پیام معنوى به دنیایى است که تلاش گسترده‌اى براى مقابله با معنویت و ارزش‌هاى دینى در آن انجام مى‌گیرد.
آغاز فعالیت بانوان در رشته‌ی صعودهای ورزشی مربوط به برگزاری یک دوره آموزش آکادمیک در فروردین ۱۳۷۴ در همدان است و نخستین تیم ملی بانوان کشور نیز دو سال بعد با میزبانی ایران برای برگزاری مسابقات قهرمانی آسیا تشکیل شد. اولین اعزام برون‌مرزی تیم ملی صعودهای ورزش بانوان مربوط به مسابقات اندونزی در سال ۸۴ است که از آن پس بانوان کشورمان هر ساله به‌عنوان یکی از تیم‌های شرکت‌کننده در رقابت‌های آسیایی مطرح بوده است و هر ساله میزبان یکی از رقابت‌های مهم در این رشته می‌باشد. با تلاش مسئولان ایرانی و نایب‌رئیس بانوان این فدراسیون، مجوز حضور بانوان ایرانی در رقابت‌های آسیایی با حجاب اسلامی صادر شد و فدراسیون آسیایی، لباس ورزشکاران ایرانی را مورد تأیید قرار داده است.
[ms 0]
عصر آخرین روز فروردین ماه سال ۹۱ بود که بالاخره فرصتی پیدا شد تا بتوانیم با دو بانوی سنگ‌نورد کشورمان مصاحبه کنیم. بعد از کلی ترافیک در خیابان پاسداران، به محل فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی رسیدم و در ابتدای ورودمان، با ساک‌های کوهنوردان و رفت‌وآمد مسئولان فدراسیون برای هماهنگ کردن برنامه‌های اعزام تیم ملی سنگ‌نوردی کشور به مسابقات قهرمانی آسیا در چین، مواجه شدیم. بعد از نزدیک به دو ساعت انتظار و پایان صحبت‌های رئیس فدراسیون، «الناز رکابی» و «فرناز اسماعیل‌زاده» برای مصاحبه در دفتر روابط عمومی فدراسیون کنار ما نشستند تا به سؤال‌های ما پاسخ دهند.
الناز رکابی متولد تیرماه سال ۶۸، و فرناز اسماعیل‌زاده متولد اردیببهشت ۶۷ و هر دو اهل زنجان هستند. این دو سنگ‌نورد که از دوستان قدیمی محسوب می‌شوند، راه یکسانی را برای حضور به تیم ملی داشتند. الناز و فرناز از سال ۸۰ وارد رشته‌ی سنگ‌نوردی شدند و یک‌سال بعد در دو رشته‌ی متفاوت در کشور، به عنوان قهرمانی دست یافتند. نکته‌ی جالب این‌جاست که این دو سنگ‌نورد از خانواده‌ای ورزشی هستند و فرناز به غیر از برادرش که سنگ‌نورد حرفه‌ای است، پدرش هم از کوهنوردهای طراز اول کشور محسوب می‌شود. الناز نیز به‌واسطه‌ی نایب‌قهرمانی برادرش در مسابقات قهرمانی آسیا در سال ۸۰ وارد این رشته شده است.
الناز رکابی که دانشجوی زمین‌شناسی دانشگاه زنجان است، درباره‌ی تمرینات خود گفت:
شش روز در هفته و هر روز سه ساعت تمرین می‌کنم. البته این شانس را هم داشته‌ام در شهری تمرین کنم که امکانات خوبی در رشته‌ی سنگ‌نوردی دارد. از سال گذشته نیز با حمایت‌های مدیر تربیت بدنی استان زنجان، صاحب یک سالن اختصاصی شده‌ایم که همین امر، شرایط بهتری برای تمرین کردن ما به‌وجود آورده است.
[ms 1]
چارقد: آیا سنگ‌نوردی با داشتن پوشش اسلامی برای یک بانوی ورزشکار، مانع محسوب می‌شود؟
الناز رکابی: من همیشه اعتقاد داشته‌ام که زن مسلمان دارای چنان قدرتی است که هیچ چیزی مانع آن نمی‌شود، چه برسد به حجاب که جزیی از اعتقادات اوست. من به‌عنوان یک زن ایرانی و مسلمان، خود را متمایز از سایر زن‌ها می‌دانم و هیچ‌گاه حجابم را نخواهم فروخت. ما ورزشکاران مسلمان می‌خواهیم ثابت کنیم که قله‌های افتخار زیر پاهای ما خواهد بود. البته ورزشکاران خارجی از دیدن پوشش ما تعجب می‌کنند، چون سنگ‌نوردی با لباسِ پوشیده نسبت به لباس آنها سخت‌تر است، ولی همه‌ی این سختی‌ها را به جان می‌خریم.
فرناز اسماعیل‌زاده که دانشجوی رشته‌ی گیاه‌شناسی است، درباره‌ی این سؤال گفت:
حضور ما با پوشش اسلامی در رقابت‌ها سبب شد که سال گذشته، ورزشکاران روسی و لهستانی که در مسابقات قهرمانی فجر در ایران شرکت کرده بودند، تصمیم بگیرند با حجاب اسلامی در رقابت‌ها شرکت کنند و در شرایط یکسان به رقابت بپردازند. البته ورزشکاران اندونزی هم با حجاب اسلامی در مسابقات شرکت می‌کنند، ولی نوع پوشش آنها کمی بازتر از ماست.
[ms 2]
چارقد: امکانات سنگ‌نوردی ایران در مقایسه با سایر کشورها چگونه است؟
فرناز اسماعیل‌زاده: نسبت به خیلی از کشورها امکانات خوبی داریم، ولی نسبت به کشورهای طراز اول و صاحب‌نام سنگ‌نوردی، از امکانات کمتری برخورداریم. ما حتی یک دیواره‌ی استاندارد سرعت در کشور نداریم. امیدوارم شرایطی فراهم شود تا حداقل یک دیواره‌ی سرعت در تهران داشته باشیم و رکوردهای خود را بهبود ببخشیم.
چارقد: آیا مربیان ما با آخرین دانش سنگ‌نوردی آشنا هستند؟ میزان علم آنها در این باره چگونه است؟
الناز رکابی: سؤال خوبی بود؛ چراکه مربیان ما از نظر اطلاعات تئوری در سطح پایینی قرار دارند. ممکن است از نظر قدرت بدنی، کمتر از ورزشکاران دیگر نباشیم، ولی متأسفانه مربی نداریم و اصول خوب تمرین کردن را بلد نیستیم. اتریش به‌دلیل داشتن امکانات، تجربه و مربی، علم سنگ‌نوردی بالایی دارد. امیدوارم با استفاده از مربیان آنها بتوانیم سطح مربیان داخلی را بالا ببریم.
چارقد: با این همه تلاش و تمریناتی که انجام می‌دهید، چرا این رشته و ورزشکاران آن در جامعه ناشناخته‌اند؟
الناز رکابی: ما نسبت به بازیگران و حتی سایر ورزشکاران گمنام هستیم. حتی رسانه‌ها نیز علاقه‌ی چندانی به پوشش فعالیت بانوان سنگ‌نورد ندارند. بهتر است مسئولان این رشته را که باعث افزایش روحیه‌ی ورزش همگانی و تربیت جسم می‌شوند، به مردم معرفی کنند تا رسانه‌ها را جذب کرده و باعث بهبود ورزش کشور شوند.
فرناز اسماعیل‌زاده: افزایش تعداد مسابقات سنگ‌نوردی و میزبانی ایران برای مسابقات آسیایی می‌تواند علاوه بر جلب رسانه‌ها، تماشاگران زیادی را نیز جذب کند و با تبلیغات تلویزیونی و روشن کردن ابعاد ورزش سنگ‌نوردی، باعث جذب مردم به این رشته‌ی ورزشی شود.
چارقد: ازدواج کردن تأثیری در ادامه‌ی ورزش قهرمانی شما دارد؟
فرناز اسماعیل‌زاده: همه چیز بستگی به هدف درونی انسان دارد و هر کسی باید برای خود مشخص کند که تا کجا می‌خواهد ورزش را ادامه دهد. اگر این مسیر مشخص باشد، هیچ‌چیز مانع رسیدن به هدف نمی‌شود. ما حتی زنانی را در مسابقات دیده‌ایم که با وجود بارداری، به فعالیت خود در این رشته ادامه دادند و صاحب عنوان قهرمانی شدند.
چارقد: هوش و ذکاوت در این رشته تاثیری دارد؟
الناز رکابی: در مسابقات سنگ‌نوردی، قبل از صعود، طراحان یک مسیر را روی دیواره طراحی می‌کنند که سنگ‌نورد، با هوش و تجربه‌ای که دارد باید در مدت شش دقیقه مسیرخوانی کند و زمانی که صعود خود را آغاز می‌کند، باید با استفاده از همین هوش و تجربه، در کمترین زمان ممکن تصمیم‌گیری کرده و حرکت اشتباه خود را تصحیح کند تا بتواند «کراکس» را که سخت‌ترین قسمت سنگ‌نوردی است، پشت سر بگذارد. زمانی که مسیر را به انتها می‌رسانیم، حس می‌کنیم که تمرینات سختی که انجام داده‌ایم، نتیجه داده و به‌عنوان یک ورزشکار به خود افتخار می‌کنیم.
فرناز اسماعیل‌زاده: همه‌ی ورزش‌ها در افزایش استعدادهای فردی تأثیرگذار است، اما سنگ‌نوردی به‌واسطه‌ی مسیرخوانی در کمترین زمان، سرآمد تمام رشته‌هاست. به‌پایان رساندن یک مسیر سنگ‌نوردی چنان احساسی دارد که قابل وصف نیست و هر کسی باید خودش آن را تجربه کند.
چارقد: استرس خود را قبل از مسابقه چگونه کم می‌کنید؟
فرناز اسماعیل‌زاده: توکل به خدا و آرامشی که یاد خدا به من می‌دهد، باعث می‌شود استرسم در مسابقات کمتر شود و از خدا می‌خواهم با کمکی که به من می‌کند، تلاشم به نتیجه برسد و بتوانم نتیجه‌ی دلخواه را گرفته و مزد زحماتم را بگیرم.
چارقد: و اما سؤال آخر: از مسئولان ورزش چه انتظاری دارید؟
فرناز اسماعیل‌زاده: از مسئولان به‌خاطر حمایت‌هایی که از ورزش بانوان داشته‌اند، تشکر می‌کنم و خواهش می‌کنم توجه بیشتری به ورزش بانوان داشته باشند و اعزام‌های برون‌مرزی در رشته‌ی سنگ‌نوردی را بیشتر کنند تا بتوانیم با کسب تجربه‌ی بیشتر و استفاده از امکانات ورزشیِ روز دنیا و با کسب عنوان‌هایی درخور نام ایران، پاسخ اعتماد آنها را بدهیم.
الناز رکابی: یک ورزشکار، ۵۰ درصد از عمر خود را صرف قهرمانی می‌کند. امیدوارم مسئولان شرایطی را فراهم کنند که این نیمه از عمر ما سودمند باشد و هم‌چنین امیدوارم تا به امکاناتی که نیاز داریم، مانند مربی که نداریم و اطلاعات علمی در این رشته که متأسفانه پایین است، برسیم.