در کوچه پس کوچه‌های خیابان میرزای شیرازی خانه‌ای است؛ البته متفاوت از دیگر خانه‌ها. جایی‌که دخترهای آن دست به دست هم داده‌اند تا بگذرانند زندگی‌شان را، و بسازند آینده‌ای را که سرنوشت برای آنها طور دیگری رقم زده است.
خانه مهر طه در سال ۸۱ با اخذ مجوز از سازمان بهزیستی و نیروی انتظامی کار خود را با پذیرش ۵۸ دختر آغاز کرد و تاکنون ۱۵۵ دختر را زیر چتر حمایتی خود قرار داده است. این خانه محل نگهداری شبانه‌روزی دختران بی‌سرپرست و بدسرپرستی است که با حمایت خیرین می‌چرخد. حالا خانه‌ی مهر طه خانه‌ی خاطرات تلخ و شیرین این دختران است که بیشتر آنها از سن ۸ سالگی به آنجا آمده‌اند. خانه‌ای که قرار است آینده سرشار از امید و آرزوهای آنان را شکل دهد؛ مانند هزاران هزار دختربچه دیگر. آنها در آنجا می‌پزند، می‌خورند و می‌شویند ظرف‌ها، لباس‌ها و کینه‌های والدین‌شان را؛ والدینی که به بهانه یا به دلیل، از این مسئولیت مهم شانه خالی کرده‌اند.
