در اشاره به زندگی امام حسن، مهمترین واقعه‌های که مورد بحث قرار می‌گبرد، واقعه صلح ایشان با معاویه است و پاسخ به این سوال که ، چرا امام صلح کردند؟
با تورقی چند ، در کتابِ تاریخ ، متوجه می‌شویم که باید این سوال را به سوالی درباره‌ی ابن عباس‌ها تغییر داد ، و آن این است که چرا ابن عباس‌ها دین را به دنیا فروختند و امام را تنها گذاشتند. پس سوال اول جوابی نمی‌خواهد چرا که امام یار وفاداری نداشته که بخواهد بر ضد حکومت ظالم قیام کند، سوال دیگری مطرح می‌شود که آیا ما هم اگر جای ابن عباس بودیم چنین می‌کردیم؟ آیا ما مصونیم از این که دین به دنیا نفروشیم؟
مسئله‌ای هست که می‌تواند ما را از این بزنگاه برهاند و آن هم مسئله امام شناسی است، اگر امام زمان خویش را بشناسیم و یقین کنیم که نباید از او جلو یا عقب بیافتیم ، مثل ابن عباس نخواهیم شد . ادامه امام شناسی و صلح امام حسن (ع)
در چهارمین روز از اسفند ماه سال ۱۳۷۵، در میان امواج رادیویی، صدایی پر انرژی و جوان از رادیوها شنیده شد…! صدایی که پر از هیجان بود. و این آغاز راه «رادیو جوان» بود. افراد زیادی بر روی این موج راه رفتند. گاه آرام و بی سر و صدا و گاه بدون توجه به اطراف بر روی خط قرمزها حرکت می‌کردند. بعضی اوقات هم ناخودآگاه! پا را فراتر از خط قرمزها می‌گذاشتند؛ تا آنجا که که صدای علما و مراجع هم در می‌آمد.
