بله، حق با شماست. سایت‌ها، مجله‌های الکترونیکی و غیر الکترونیکی بسیاری هستند که در حوزه مسائل زنان مشغول به فعالیت‌اند. خبرگزاری‌ها و سایت‌های دیگری هم هستند که اگرچه به‌طور تخصصی به موضوعات زنان نمی‌پردازند، اما اغلب، سرویس یا صفحه‌ای خاص را به چنین موضوعاتی اختصاص داده‌اند. و این یعنی اگر قرار باشد مجله الکترونیکی دیگری اعلام موجودیت کند یا اگر وجود دارد به رفرش شدن و پر و بال گرفتن بیشتر خود بیندیشد باید لزوماً حرف تازه‌ای داشته باشد.
حرف تازه‌ی چارقد چیست؟ و یا به عبارتی چارقد با رونمایی نسخه جدیدش- که نشان از عزم تازه برای فعالیت قوی‌تر و پویاتر دارد- قرار است چه خلأیی را پر کند یا به کدام نیاز پاسخ دهد؟
چارقد، خانه‌ای است برای دختر مسلمان ایرانی، با تمام مشخصاتش. دختری که علی‌رغم زیاد تکرارشدن نامش و سوژه‌شدنش غریب مانده است. و هیچ‌کس نمی‌خواهد آنی که واقعاً هست را به رسمیت بشناسد. نه سریال‌های تلویزیون در نمایش این شخصیت با تمام مؤلفه‌هایش موفق بوده‌اند و نه در قاب سینما آنی که واقعاً هست به تصویر کشیده شده است. نه فعالان دفاع از حقوق زنان او را می‌شناسند (یا می‌خواهند بشناسند!)، و نه طیف‌های سنتی مذهبی‌مان جنبه‌های به روز شده‌ی این هویت را در نظر می‌گیرند.
این شده است که او دیده نمی‌شود، یا اشتباه دیده می‌شود، جایی را ندارد برای معرفی کردن خودش، سینما مال او نیست، در سینما اغلب دخترهای پیشرفته و تحصیل‌کرده دخترهای بی‌بند و بار و بی‌تعهد به ارزش‌های اخلاقی و دینی هستند. در تلویزیون نیز تصویر ارائه شده چندان به واقعیت جامعه نزدیک نیست، همان‌طور که در فضای مجازی -به هزار و یک دلیل- برخلاف فضای واقعی این دخترها حضور و فعالیت چشمگیری ندارند.
چارقد از آغاز آمدنش و در هر نفس تازه کردنش، قرار داشت و دارد که خانه‌ای باشد برای این شخصیت. برای طرح دیدگاه‌هایش، برای به اشتراک گذاشتن ایده‌هایش، برای نقدهایی که به افراط و تفریط‌ها دارد، برای گفتن این که «من کی هستم» و «کی نیستم». برای دفاع کردن از خودش، از آرمان‌هایش، برای طرح‌کردن مشکلاتی که در جامعه با آنها پنجه می‌اندازد، برای به‌رخ کشیدن ریشه‌های محکم هویتی‌اش، برای برائت جستن از آنهایی که می‌خواهند به زور چهره‌ی دیگری از او معرفی کنند، یا هویت دیگری به او قالب کنند، برای خندیدن و شیطنت کردن حتا، برای یادگرفتن مهارت‌های تازه برای تعامل با دیگران، برای بهتر بودن در زندگی خانوادگی و اجتماعی، برای کند و کاو، برای طرح سوال، برای جهاد کردن تا رسیدن به پاسخِ درخور، برای وادار کردن بسترهای خشک و ایستا به پویایی و هم‌زمانی، برای شور، برای نشاط، برای زنده‌گی!
«چارقد» در عنوانش به یکی از ابعاد هویتی زن مسلمان ایرانی که همان حیا و حجاب است تأکید می‌ورزد، اما فرقش با بقیه صداهایی که در مورد حجاب و عفاف به آسمان می‌رود در یک چیز است، آن‌هم دخترانه‌بودن این صدا! صدایی که از یکسو هم جلوه‌ی جمال خداست و لاجرم دلش زیبایی را می‌شناسد و به سمتش تمایل دارد و از سویی دیگر به جلوه‌های دیگر همان خدا باور دارد و ریشه‌های فکری و به دنبال آن سبک زندگی‌اش را در مجموع این جلوه‌ها رشد داده است، یا سعی می‌کند که رشد دهد. و به قول خدا «لَّیْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى».
«چارقد» گرچه در این چهارسال فعالیت، نتوانسته به همه‌ی این چشم‌اندازها برسد اما چراغی روشن کرده است، و امید دارد با رونمایی از نسخه جدید ظاهری، و کمک گرفتن از ذهن خلاق و ایده‌پرداز و پر ظرفیت همین دختران مسلمان ایرانی و تمامی مسلمانانی که دغدغه‌ی دختران مسلمان را دارند، به این چشم‌انداز هر روز نزدیک و نزدیک‌تر شود.
تمام قد، به احترام روزهای روشن‌تری که در راهند.