المپیک به وقت جوانی

[ms 6]

جشن بدرقه‌ی کاروان المپیکی ایران که هفته‌ی گذشته در کمیته‌ی ملی المپیک برگزار شد، دارای نکات ریز و درشتی بود که نمی‌شود به‌راحتی از آن گذشت. در مراسمی که ورزشکار و خانواده‌های آن‌ها با هر صورتی حاضر شدند و منعی برای چگونگی پوشش آن‌ها وجود نداشت، دیدن چهره‌ی ورزشکاری که با مانتو و مقنعه‌ی کاملا پوشیده و بدون آرایش در این مراسم شرکت کرده بود، ما را ناخودآگاه به‌سمت خود جذب کرد؛ ورزشکاری که بی‌آلایش آمده بود تا از این جشن لذت ببرد و خود را برای حضوری هرچه بهتر در المپیک لندن آماده کند. این ورزشکار قهرمان کسی نبود جز «سوسن حاجی‌پور»، قهرمان تکواندوی ایران که توانسته سهمیه‌ی المپیک ۲۰۱۲ لندن را به‌دست آورد.

سوسن حاجی‌پور تکواندوکار ۲۴ساله‌ی ایران این ورزش را از سال ۱۳۶۹ از سالن هلال احمر بابلسر مازندران آغاز کرده و متولد رودبار است. حاجی‌پور مدال برنز مسابقات قهرمانی آسیا قزاقستان را در سال ۲۰۱۰ به‌دست آورد و در کارنامه‌ی وی مدال برنز مسابقات بین‌المللی جام فجر در اسفند ماه سال ۸۹ دیده می‌شود.

ملی‌پوش رودباری کاروان ایران در المپیک، با کسب مدال طلای تورنمنت آسیایی فدراسیون جهانی تکواندو در بانکوک، سهمیه‌ی حضور در رقابت‌های المپیک را گرفت. او که در وزن ۶۷ کیلوگرم به رقابت با حریفان ‌پرداخت، در فینال، حریف ویتنامی را از پیش رو برداشت و نخستین بانوی تکواندوکار المپیکی تاریخ ایران نام گرفت.

***

کی اعزام می شوید و آخرین وضعیت تمرین شما چگونه است؟

ما بعد از کسب سهمیه در تایلند، تمرینات سخت و خوبی را پشت سر گذاشتیم. یک ماه پیش در اردوی کره شرکت کردیم که این اردو بسیار مفید بود و با استفاده از آن، نقاط ضعف خود را برطرف کردیم. از یکی دو هفته‌ی اخیر نیز صبح‌ها کار بدنسازی و وزنه را انجام می‌‌دهیم و بعدازظهرها فنی کار می‌کنیم. ۱۲ مردادماه نیز اعزام می‌شویم و مسابقات تکواندو از هفدهم آغاز می‌شود و من در دومین روز این رقابت‌ها برابر حریفان خود به میدان می‌روم.

پیش‌بینی شما از المپیک چیست؟

المپیک یک میدان سخت و بزرگ است و هیچ‌چیز در آن قابل پیش‌بینی نیست؛ به‌خصوص در بخش بانوان. در این مدت بهترین تمرینات را داشتم و فدراسیون هیچ چیزی برای بچه‌های المپیکی کم نگذاشته و بهترین امکانات را در اختیار ما قرار داده است. باید از حمایت‌های آن‌ها و خانواده‌ام تشکر کنم. من تلاش می‌کنم تا به‌عنوان یک بانوی ایرانی که نماینده‌ی بانوان ایران است، بهترین نتیجه را کسب کنم و در برابر مردم کشورم سربلند باشم و آن‌ها را خوشحال کنم.

تمام فکرم معطوف به المپیک است. هدفم این است طوری روی شیاپ چانگ بروم که از خودم راضی باشم. مهم نیست چه نتیجه‌ای رقم می‌خورد. مهم این است که مطمئن باشم نهایت توانم همین بوده، طوری که بعدها از یادآوری المپیک، پشیمان و ناراحت نشوم.‌

[ms 7]

چه شناختی از حریفان خود دارید و آن‌ها را آنالیز کرده‌اید؟

در یک هفته‌ی اخیر شناخت لازم از همه‌ی حریفان خود به‌دست آورده‌ام. با چند تا از آن‌ها در مسابقات قبلی مسابقه داده‌ام و از آن‌ها اطلاعات کافی دارم. همین شناخت در المپیک به درد می‌خورد و می‌تواند برایم مفید باشد.

یک سال است که با مربی‌ام کار می‌کنم. همه‌چیز به دور از حاشیه و در آرامش است و امیدوارم با شناخت نسبی که از حریفان دارم، عملکرد راضی‌کننده‌ای در المپیک داشته باشم.

شما تجربه‌ی کمی دارید و اولین المپیک را تجربه می‌کنید. نظر شما در این مورد چیست؟

این المپیک می‌تواند تجربه‌ی بسیار خوبی برای من باشد. خوشحالم که در این سن می‌توانم در المپیک شرکت کنم. حضور در المپیک آرزوی هر ورزشکاری است. در المپیک تجربه خیلی مفید است، اما خیلی از افرادی که مدال المپیک می‌گیرند، اصلا تجربه‌ی المپیکی نداشته‌اند و در اولین حضورشان به مدال المپیک می‌رسند. من هم می‌توانم یکی از همان افرادی باشم که در اولین تجربه‌ی المپیکی‌شان مدال می‌گیرند.

استرس ندارید؟

استرس زیادی ندارم. فقط دوست دارم زودتر المپیک شروع شود تا من هم مسابقات را انجام بدهم و خیالم راحت شود. فدراسیون هم یک روان‌شناس استخدام کرده که حضور این روان‌شناس به ورزشکاران خیلی کمک می‌کند.

ورزش رزمی با داشتن حجاب اسلامی سخت نیست؟

من بارها گفته‌ام که افتخار می‌کنم به‌عنوان یک بانوی مسلمان ایرانی در این مسابقات بزرگ شرکت می‌کنم. انگیزه‌ی من این است که پرچم ایران را در بزرگ‌ترین رویداد ورزشی جهان به اهتزاز درآورم و به جهانیان و کسانی که سعی دارند حجاب را سدی در برابر زنان مسلمان معرفی کنند، ثابت کنم بانوان مسلمان می‌توانند بزرگ‌ترین افتخارها را به‌دست آورند.

معمولا در ایران امکاناتی که در اختیار بانوان ورزشکار قرار می‌گیرد، کم‌تر از آقایان ورزشکار است. شما از این نظر مشکل ندارید؟

اتفاقا امکانات خوبی برای من فراهم شده است و نسبت به تمرینات آقایان هیچ‌چیزی کم ندارم. مسئولان فدراسیون تکواندو از سال‌ها قبل برای المپیک برنامه‌ریزی داشته‌اند و همین باعث شده من کمبودی را احساس نکنم. همان‌طور که گفتم، اردوی کره‌ی جنوبی هم بسیار مفید بود.

زنان ورزشکار ایرانی؛ الگویی که می‌تواند بین‌المللی شود

[ms 0]

حضور در عرصه‌های ورزشی توسط بانوان یکی از مشخصه‌های مشارکت اجتماعی زنان می‌باشد. در کشور اسلامی ایران و پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، حضور زنان در اجتماع با هدف استفاده ابزاری و بهره‌برداری جنسی به تبعیت از غرب صورت می‌پذیرفت و این موضوع همواره مورد نقد امام خمینی (ره) رهبر کبیر انقلاب بوده است.

برای نمونه می‌توان به اعتراضات ایشان پیرامون لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی که در بخشی از آن به زنان حق رأی داده می‌شد، اشاره کرد و دلیل ایشان متوجه این موضوع بود که حکومت پهلوی قصد استفاده‌ی ابزاری از زنان را دارد، نه اعطای حقوق به آنان.

اما به برکت پیروزی انقلاب اسلامی ایران، حضور بانوان در عرصه‌های اجتماعی و به خصوص ورزشی رشد چشمگیری داشته است و این حضور چه در عرصه همگانی و چه در عرصه قهرمانی رو به افزایش بوده است. اما آن نکته‌ای که این حضور را به خصوص در عرصه قهرمانی متفاوت می‌کند، حضور زنان مسلمان ایرانی در رقابت‌های بین‌المللی و جهانی و آسیایی است که همواره مورد توجه رسانه‌ها قرار می‌گیرد، شرکت در مسابقات با پوشش اسلامی است؛ حضوری‌که با تشویق مقام معظم رهبری نیز همواره همراه بوده است.

برای نمونه‌ای از این حمایت ها می‌توان به سخنان آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای در دیدار با بانوان فاتح اورست اشاره کرد که ایشان ضمن ابراز خوشحالی از این امر فرمودند:

 

«من خبر را که شنیدم، لذت بردم؛ وقتى هم که عکس‏هاى صعود خانم‌‏ها را دیدم که در ارتفاع ظاهراً هشت هزار و هشتصد و خرده‌‏یى ایستاده بودند و پرچم «یا فاطمةالزهراء» را دست‏شان گرفته بودند، واقعاً بیشتر احساس افتخار کردم. حقاً عظمت این کار خیلى زیاد است. مطمئناً بسیارى از مستمعان و بینندگان این برنامه‏‌ها نمی‌توانند حس کنند که چقدر اراده و نشاط جسمى و روحى لازم است تا یک انسان را در آن هواى نامساعد، در آن فشار شدید، با آن همه موانع و بدون هیچ تماشاچى، به آن‏جا برساند.

در میدان فوتبال یا والیبال یا بسکتبال یا ورزش‏‌هایى که جلوى چشم مردم انجام میگیرد، این همه تماشاچى ایستاده‌‏اند، کف میزنند، تشویق میکنند، نگاه میکنند؛ اما در غربت کوهستان، آن هم در آن نقطه‏‌ى دور از دسترس، آن هم بین این دره‌‏ها و برج‌‏هاى یخ و آن هواى نامساعد، زن شجاع و بااراده‏‌یى حرکت می‌کند و قصدش این است که این قدرت و نیروى پنهان در جسم و وجود و روح خودش را استخراج کند و به معرض بروز و ظهور برساند؛ خیلى عظمت دارد؛ خیلى کار بزرگى است.

من تجلیل از شماها را وظیفه‏‌ى خودم می‌دانم و حقاً و انصافاً باید عظمت این کار به مردم نشان داده بشود.

این کار از دو، سه نظر اهمیت دارد:

یکى، همین بُعدى است که فرمودند؛ بُعد تبلیغى و نمایش عظیم این کار در سطح جهان. این، یک نمایش عظیمى است. نمایش فقط به معناى بازى‌کردن نیست؛ نمایش یعنى مکنونات یک ملت را، انسان جلوى چشم مردم دنیا قرار بدهد تا آن را به چشم ببینند. با حرف، با زبان، خیلى ادعاها می‌شود کرد. اگر یک ملتى بتواند آنچه را که می‌گوید – اگر می‌گوید شجاعم، اگر می‌گوید به فرهنگ خود مطمئن و دلگرمم، اگر می‌گوید قدرت تربیت انسان‏هاى بزرگ را دارم، اگر می‌گوید در من عزم و اراده موج می‌زند؛ اینها را همه‏‌ى ملت‏ها می‌توانند بگویند – در یک میدانى نشان بدهد و جلوى چشم مردم دنیا بگیرد، ارزش این کار از ده‏‌ها کتابى که در فضیلت این ملت نوشته بشود، بیشتر است»

 

همانگونه که در سخنان رهبر انقلاب  نیز  بدان اشاره شد، جدای از بحث افتخارآفرینی، بعد تبلیغاتی که این حضور در جهان دارد، بسیار حائز اهمیت است.

این مشارکت و حضور با داشتن پوشش اسلامی، هم می‌تواند پاسخی به تهمت‌هایی که به حکومت اسلامی در باب مشارکت زنان زده می‌شود، باشد و هم می‌تواند الگویی برای سایر کشورها و به خصوص کشورهای اسلامی شود.

اما برای حضور هر چه موفق‌تر بانوان ایرانی در این عرصه بدیهی است که به حمایت‌های هرچه بیشتر مسئولین اجرایی و همچنین افزایش توجه رسانه‌های داخلی نیازمند است. همانگونه که حاصل و نتیجه‌ی نمونه‌ای از این توجهات را در مسابقات المپیک آسیایی مشاهده کردیم.

با این تفاسیر در صورت توجه به  ورزش بانوان، زنان ایرانی می‌توانند الگوی موفق دیگری از زن مسلمان را در جهان ارائه دهند.