چند وقت پیش که طبق معمول داشتیم اخبار ۲۰:۳۰ رو میدیدم، ویژه برنامهی جالبی داشت که خیلی توجهم رو به خودش جلب کرد.
مصاحبه با بعضی از کاندیداهایی که توی انتخابات مجلس سری قبل شرکت کرده بودند!
مصاحبه با نفر اول: (پدری حدودا ۶۰ ساله با لهجهای شیرین)
– ببخشید پدر جان برنامهی شما چیه؟
– برنامه ی من اینه که کاری کنم نانواییها ساعت ۶ صبح مشغول به کار بشن!
مصاحبه با نفر دوم: آقایی که یک کتاب قانون چند صفحهای نوشته بودند به امید اینکه در پیشبرد اهدافشون و کمک به کشورش از اون استفاده کنند!
مصاحبه با نفر سوم: بنده خدا یادشون رفته بود چه برنامهای دارند و به چه منظوری شرکت کردند. البته سعی هم کردند توی برگههایی که دستشون بود پیداش کنند ولی متاسفانه موفق نشدند.
جالب بود در این بین یک آقایی ادعا میکرد ۳۵ میلیون رأی می آره(عجب اعتماد به نفسی!!)
داشتم به این فکر میکردم که چه کسایی میتونن مشارکت سیاسی داشته باشن؟
یاد کسایی افتادم که حق رأی به زنان نمیدن!
به نظر این افراد آقایونی که هیچ تخصصی ندارن میتونن انتخاب بشن ولی خانومهایی که تخصص دارن حق انتخاب کردن هم ندارن؟!
در این مصاحبه باز هم یکی از همون آقایون ادعا میکرد تحصیلاتش فوق دیپلم ابتداییه! به نظرتون عاقلانه است ایشون بتونن تصمیم گیرنده باشن ولی خانومی که چندین سال تحصیل کردن و تخصص دارن، از چنین حقی محروم باشن!؟
در این بین افراد سطحینگری پیدا میشن که زن را از شرکت در عرصههای سیاسی منع میکنند و دستهای دیگر گفتهاند: زنان حق انتخاب دیگران را دارند، اماحق انتخاب شدن ندارند!
در طول تاریخ گاهی زن رو تا حد فرمانروایی و حاکمیت بالا بردند گاهی هم از حقوق مخصوص به خودش محروم کردند.
اینها در حالیه که در بینش اسلامی، زن به عنوان فردی از افراد امت حق مشارکت در سیاست را دارد.
اسلام سیاست را مردانه ندانسته و مسئولیتهای سیاسی را بر اساس توانایی و استعداد افراد جامعه، نه جنسیت! آنها قرار میدهد.
اهداف دین اسلام در صورتی تحقق پیدا میکند که هم مردان و هم زنان در کنار هم مشارکت داشته باشند.
زنان نیز مانند مردان حق برخورداری از سواد و تعلیم در تمام مقاطع تحصیلی، حق اشتغال، حق فعالیت درعرصهی فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و … را دارند.
موضوع زن و حقوق سیاسی یکی از موضوعات مهم روز است. در این بین افرادی به جای دفاع ازحقوق زنان این بحث را تا حد جبههگیریهای شخصی کشاندهاند! عدهای به دلیل عدم شناخت درست از اسلام و دستوراتش و علت وجودش، نظرات ناشایستی به مسلمانان و اسلام نسبت دادهاند. دفاع از حقوق سیاسی زنان به نوعی دفاع از دین مبین اسلام محسوب میشه.
بنابراین بهتره ما به جای توجه به چنین بحثهایی و دامن زدن به اونها که اکثرا در پشت هر کدوم اهداف فرهنگی، سیاسی، نظامی، اقتصادی از پیش تعیینشدهای هست؛ و به جای جبههگیری، با افزودن مطالعات دینیمون و پی بردن به فلسفهی وجود هر حکم و با ایمان به اینکه دین اسلام دینی است که از حقوق و حیثیت زنان و مردان دفاع میکنه، برای دفاع از عقاید و آرمانهایی که برای حفظشون از زمان ظهور اسلام تاکنون خون هزاران نفر ریخته شده تلاش کنیم.