[ms 0]
اگر اهل خرید هستید؛ آن هم مانتو، مانتویی که مدلش تک، مناسب و شیک باشد و بی‌ارتباط با اندیشه‌های دینی و اعتقادیمان هم نباشد، قطعا به مشکلاتی مرتبط با جنس، قیمت و الگوی مناسب برخورده‌اید؛ چنانکه بازار جوابگوی سلیقه شما نیست و در نهایت تصمیم می‌گیرید پارچه دلخواهتان را بگیرید و پیش یک خیاط خوب بروید تا آنچه می‌پسندید بر تن کنید. اما وقتی از قیمت دوخت و دوز باخبر می‌شوید، بی‌خیال مانتو می‌شوید و این مشکل همچنان باقی می‌ماند.
اینجاست که نیاز می‌شود در سطح شهر مکان‌هایی باشد برای ارائه مدها و طرح‌های گوناگون برای قشری که به دنبال این الگوها هستند. چندی پیش نمایشگاه مد و مانتو در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد و زنان پایتخت‌نشین از این فرصت خوشحال شدند که می‌توانند مدل‌های دلخواهشان را در آنجا پیدا کنند اما این نمایشگاه بیشتر برای افراد سن و سال داری که در جستجوی مانتو مجلسی بودند مناسب بود و برای جوانان و نوجوانان جذابیت زیادی نداشت.
«آغاز خوبی است که از پوسته قدیمی خارج شویم. از انتقادات در جهت تکامل و ارتقا استفاده خواهیم کرد.» این را فاطمه رهبر، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی و عضو کمیته ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت که معتقد است برگزاری این نمایشگاه در انتهای پاییز، فرصتی برای تولیدکنندگان است تا از این مدل‌ها برای شب عید شهروندان استفاده کنند و با انتخاب تولیدکنندگان به فروشگاه‌های لباس و پوشاک ارائه شود.
[ms 1]
قــدرت خریــد بــرای مانــتــو
وی با اشاره به مانتوهای نمونه و اورجینال ارائه شده در نمایشگاه افزود: برای تولید انبوه و ورود به بازار، باید از این مانتوها حمایت‌هایی صورت گیرد تا با تولید انبوه، به قیمتی برسد که مردم قدرت خرید این لباس‌ها را داشته باشند.
حمایت از طراحان لباس، منجر به ساماندهی این بخش می‌شود
لاله افتخاری، عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات و مخبر فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی گفت: با برگزاری اینچنین نمایشگاه‌هایی باید شاهد باشیم که نیاز مخاطبین تأمین شود و زنان ما در داخل کشور به خواسته‌های مورد نظر خود در زمینه پوشش برسند. قیمت‌ها نیز باید متناسب با بودجه افراد باشد و طرح‌های ارایه شده از کیفیت لازم برخوردار باشند.
وی درباره اصول طرح‌های مانتوهای ارائه شده توسط طراحان اظهارداشت: عرضه طرح‌ها به عنوان مد و لباس باید طوری باشد که پوشش مناسب برای بیرون یا برای فضاهای مختلف را تامین کند. بهتر است لباس‌ها در عین متانت، دارای هارمونی و هماهنگی لازم در زیبایی، تنوع، رنگ و مدل باشند.
لاله افتخاری ادامه داد: باید پوشیدگی و زیبایی لباس، هم از نظر عرف جامعه و هم از نظر اسلام، حفظ و لحاظ شود تا به این ترتیب شرایط و ویژگی‌های یک لباس را بر اساس الگوهای واقعی ایرانی اسلامی داشته باشد تا بتواند در جامعه تأثیرگذار باشد.
عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: به منظور توسعه و گسترش این اقدام می‌توان کارهای طراحان را به صورت مجلات مد و لباس به نقاط مختلف توزیع کرد. در جهت ساماندهی مد و لباس نیز باید حمایت‌هایی از طراحان صورت گیرد که این امر را در مجلس هفتم به تصویب رساندیم تا در حفظ حقوق و ارایه توانمندی آنان به جامعه و حمایت از تولیدکنندگان و عرضه‌کنندگان اقدامات خوبی صورت گیرد. در واقع نیاز است آنان مانند حلقه‌هایی به هم پیوسته در جهت الگوی اسلامی ایرانی به یکدیگر متصل شوند.
لباس‌ها، متانت و عفت زنان ایرانی را کاملا تضمین کند
وی خاطر نشان کرد: در بعضی از کشورهای اسلامی لباس‌ها بسیار زیبا، متنوع و با رنگ‌های مختلف ارائه می‌شود که در عین حال بسیار متین و وزین و عفیف هستند و این در حالی است که بعضی اوقات می‌بینیم در کشور ما لباس‌هایی عرضه می‌شود که متاسفانه تنگ، کوتاه و یا بیش از حد بلند و دارای آستین‌های نامناسب هستند و یا اینکه قیمت با کیفیت جنس هماهنگی لازم را ندارند که هر شخصی بتواند بپسندد. به همین دلیل خرید برای افرادی که می‌خواهند لباس مناسب و عفیفانه بپوشند خیلی سخت می‌شود. البته باید لباس‌ها آن حالت شهرت را نداشته باشد تا متانت و عفت زنان ایرانی را کاملا تضمین کند.
اما از خانه ملت به سوی طراحان می‌رویم تا از ارتباط بین طراحان و تولیدکنندگان و وضعیت پوشش‌های اسلامی برای قشر جوان بپرسیم:
[ms 2]
سهیل عباسی، ۲۷ سال در طراحی لباس فعالیت کرده و از سال ۲۰۰۶ هر سال در آی اف اف (فشن اسلامی) که به صورت بین‌المللی برگزار می‌شود شرکت می‌کند و ۴ سالی می‌شود که در ایران در طراحی مد و مولاژ و دوخت تدریس می‌کند و معتقد است «ما در ایران برای نوجوانان هنوز شوی پوشش‌های اسلامی نداریم و در نمایشگاه مد و لباس نیز نیازمند کلاسه‌بندی هستیم و نیاز است در شروع هر فصل، از اینگونه نمایشگاه‌ها برپا شود و تنها به یک بار در سال نباید اکتفا کنیم.»
قشر جوان نیاز دارد تا خوب دیده شود؛ نه ناهنجار
سهیل عباسی همچنین گفت: ما در ایران برای نوجوانان هنوز شوی پوشش‌های اسلامی نداریم. بیشترین قشر ما آنها هستند؛ که نیاز دارند خوب دیده شوند و نه ناهنجار. من همیشه سعی می‌کنم برای نوجوانان و جوانان طرح داشته باشم. شاید یک خانم خانه‌دار زمان زیادی در خارج از منزل نباشد اما نوجوان و جوان به خاطر موقعیت درسی و کلاسی بیشتر در فضای جامعه حضور دارد و می‌خواهد خوب دیده شود. درباره اینکه چطور بپوشند و دیده شوند ما نیاز داشتیم در این نمایشگاه سالنی به این سنین اختصاص بدهیم تا افراد ببینند که چه مدل لباس‌هایی را می‌توانند بپوشند و قدرت انتخاب داشته باشند. اما این نمایشگاه برای این سنین مدل‌هایی ارائه نکرده و لباس‌ها مربوط به بزرگسالان است. برای کشور ما که اینطور تنوع آب و هوایی و تنوع رنگ دارد، می‌توانیم طرح‌های بیشتری داشته باشیم.
ایجاد مثلثی از نساجی‌ها، طراحان و تولیدکنندگان
وی به دانشجویان طراحی لباس و ایده‌های خوب آنان اشاره کرد و افزود: در پوشش‌های آنان، خلاقیت ویژه‌ای دیده می‌شود، اما متاسفانه تولیدی‌های ما هستند که کار را از کالکشن‌های خارجی کپی می‌کنند. اگر تولیدکنندگان به جایگاه طراحان خودمان توجه و از آنها حمایت کنند، مطمئنا طرح‌های متنوع و ایرانی‌تری به بازار خواهد آمد. باید مثلثی بین نساجی‌ها، طراحان و تولیدکنندگان به وجود آید. هر وقت این ارتباط درست شود، مطمئنا ما تنوع بیشتری در پوشاک می‌بینیم؛ اما تا زمانیکه این مثلث وجود نداشته باشد یکی از اهرم‌ها می‌لنگد.
[ms 3]
زهره عظیمی که مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته مهندسی معماری دریافت کرده، علت اصلی کشش خود به طراحی لباس را علاقه بسیار زیاد عنوان می‌کند که حدود یک سال است که در این راستا مشغول به کار است.
منبع بصری را در زمینه ایده‌برداری مناسب می‌دانم
اولین هدف من برای اینکه وارد این کار شدم، پوشش اسلامی بود. خودم هم خیلی سخت می‌توانستم چیزی پیدا کنم که هم مطابق سلیقه‌ام و به روز باشد و هم مطابق با حجاب اسلامی باشد. بنابراین در طراحی، نکات اسلامی را کاملا رعایت می‌کنم اما در زمینه ایده‌برداری سعی می‌کنم یک منبع بصری خوب برای خودم ایجاد کنم و این کار را هم بیشتر با دیدن نمونه‌های خارج از کشور و داخل کشور، انجام می‌دهم.
جوانان امروز به مدل‌های جدیدتری احتیاج دارند
وی در ادامه درباره تولیدات سنتی گفت: خیلی وارد کارهای سنتی ایرانی نمی‌شوم؛ چرا که کار سنتی ایرانی کردن کمی کلیشه شده، چون معمولا در کار طراحی لباس، مفهوم به این شکل وجود ندارد؛ مثلا در کار معماری می‌توانیم یک مفهوم را به یک فرم معماری تبدیل کنیم و آن مفهوم را به مخاطب القا کنیم. ولی در کار طراحی لباس، شاید مفهوم خیلی تاثیر نداشته باشد؛ چرا که جنبه بصری کار بیشتر اهمیت دارد و بر این اساس چون در شرایط حاضر، طراحان ما -البته همه آنها نه، ولی یکسری از آنان،- از نمادهای ایرانی به صورت کلیشه‌ای استفاده می‌کنند، من ترجیح می‌دهم که این کار را نکنم چون معتقدم کمی تکراری شده و شاید جوانان امروز به مدل‌های جدیدتری احتیاج داشته باشند.
وی اظهار داشت: ضرورت وجود یک فضای مناسب برای ارائه کارهای طراحان جوان هر روز بیشتر احساس می‌شود. چون افرادی که در این زمینه به کار مشغولند، معمولا یا باید استخدام شرکت‌ها بشوند که برایشان طراحی بکنند، یا خودشان مزون داشته باشند و اگر هم بخواهند کار خودشان باشد، مطمئنا هزینه‌بر است و در واقع جایی برای ارائه ندارند. مشکل بعدی نیروی انسانی و گرانی آن است. کارها معمولا خیلی هزینه‌شان بالا در می‌آید و سخت می‌شود؛ مگر اینکه امکان بستن قرارداد با تولیدی‌ها فراهم باشد و معمولا الان هم تولیدی‌ها با هزینه خیلی کمی این طرح‌ها را می‌خرند. برای ما که طراحیم، شاید خیلی صرف نکند که به عنوان یک شغل روی این کار حساب کنیم.
[ms 4]
صحبت پایانی نویسنده: از آنجا که هنر همواره راهی موثر برای القای فرهنگ پوشش و عفاف در جامعه بوده، پس بهتر است از این هنر استفاده شایانی در جهت توسعه الگوهای مناسب و متنوع ببریم. این کار صورت نمی‌گیرد مگر اینکه حمایت و توجه دست‌اندرکاران جلب شود. اولین اقدام در این راه، شناسایی طراحان بنام است؛ اگر الگوهای هر جامعه شناسایی و مطابق با فرهنگ و اقلیم و خواسته‌های زنان طراحی شود، به تبع آن، تاثیرات بسیار فراگیری در پی خواهد داشت.