هیچکس خودش را مقصر نمی‌داند

همه چیز از یک خبر شروع شد » تیم ملی فوتبال بانوان از المپیک نوجوانان جهان حذف شد »

این تیتر عنوان اول بسیاری از روزنامه های ورزشی در آخرین روزهای سال ۸۸ کشور شد و موج خبری نسبتا بزرگی را در ورزش ایران به راه انداخت.

تیم ملی فوتبال بانوان کشورمان که قرار بود نماینده قاره آسیا در المپیک نوجوانان که تابستان امسال برگزار می شود باشد ، به خاطر حجاب اسلامی از این بازیها کنار گذاشته شد.

پیرامون اینکه آیا واقعا این کنار گذاشتن و جایگزین کردن تیم ملی تایلند به جای ایران تنها به خاطر حجاب اسلامی فوتبالیست های زن ایرانی بوده و یا مسئله دیگر و اینکه مسئولین ورزش کشور نمی توانستند این مشکل را حل کنند ابهامات زیادی وجود دارد که با مصاحبه های مسئولین ذی ربط ، به این ابهامات افزوده می شود.

بهرام افشارزاده ، دبیر کل کمیته ملی المپیک در این خصوص می گوید: کنار گذاشتن تیم ملی بانوان ایران بر خلاف قوانین شورای مرکزی المپیک است.

وی تاکید می کند: این یک مسئله سیاسی است چون از قبل می دانستند ایران قصد دارد با حجاب اسلامی در این مسابقات شرکت کند.

دبیر کل کمیته ملی المپیک تصریح می کند چندین نامه برای مسئولان مربوطه از جمله بن همام، بلاتر و شورای مرکزی المپیک زده و خواسته ایم با توجه به اساسنامه المپیک که نباید هیچ نژاد و مذهی و سیاست را دخالت داد، با حضور این تیم با پوشش اسلامی موافقت کنند. فیفا با مخالفت خود، خلاف مقررات عمل کرده است.

وی در پاسخ به اینکه مگر از قبل رایزنی ها برای حضور این تیم با پوشش اسلامی صورت نگرفته است، عنوان می کند: باید آقای کفاشیان رایزنی ها را انجام می‌داده که البته انجام شده بوده و خود فدراسیون جهانی فوتبال ایران را برای حضور در این رقابت ها دعوت کرده است. اکنون هم فقط فیفا تصمیم گیرنده نیست و نظر ارگان های دیگر نیز مهم است.

منصور عظیم‌زاده ، رئیس سابق روابط بین الملل فدراسیون فوتبال در این خصوص دست به افشا گری زده و می گوید: تمام اعضای فدراسیون از حذف تیم ملی بانوان مطلع بودند، اما دوستان خود را به فراموشی زده‌اند. نامه‌ای که همه از آن اظهار بی‌اطلاعی می‌کنند چند ماه قبل و اوایل آبان به فدراسیون فوتبال ارسال شده بود، اما دوستان خود را به فراموشی زده‌اند. آقایان و خانم‌ها خود را به آلزایمر اقتضایی زده‌اند. آلزایمر اقتضایی چیزی است که اگر چیزی را به صلاح ندانند خود را به فراموشی می‌زنند.

وی می افزادی: این نامه در جلسه‌ای مشترک با حضور من، مهدی محمدنبی، فریده شجاعی و علی کفاشیان در هفته اول آبان‌ماه در محل فدراسیون در جلسه‌ای مورد بررسی قرار گرفت و مقرر شد این موضوع پیگیری شود.

عظیم‌زاده تصریح می کند: با توجه به مکاتبات متعدد قبلی این موضوع توسط شخص رئیس فدراسیون فوتبال طی نامه‌ای به صورت دستی به محمد بن‌همام، بالاترین مقام کنفدراسیون فوتبال آسیا، تحویل داده شد که چند روز بعد از این جلسه در دهم آبان ‌ماه بن‌همام که برای شرکت در کنگره علم فوتبال به ایران سفر کرده بود به صورت مبسوط در جریان موضوع قرار گرفت.

رئیس سابق روابط بین‌الملل فدراسیون فوتبال در ادامه می گوید: با توجه به محرمانه بودن این نامه و با تشخیص دبیر کل فدراسیون مکاتبات یاد شده در دبیرخانه فدراسیون ثبت نشد و کپی این نامه در اختیار رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا قرار گرفت که هم کفاشیان و هم شجاعی در جریان بودند.

وی می گوید: نمایندگان آسیا در فیفا از جمله اوگارا رئیس کمیته فوتسال آسیا و دکتر چوانگ از کره جنوبی که به عنوان نمایندگان آسیا در کمیته اجرایی فیفا حضور داشتند بعد از این مسابقات از اصفهان عازم زوریخ شدند و عدم حضور فوتبال بانوان ایران در المپیک نوجوانان را تصویب کردند.

عظیم‌زاده عنوان می کند: ماکودی رئیس فدراسیون فوتبال تایلند که در جریان دیدار تیم‌های فوتبال ایران و تایلند در ۱۲ اسفندماه سال گذشته به تهران سفر کرده بود، هم رئیس کمیته بانوان فوتبال آسیا و هم رئیس کمیته بانوان فیفا است و از تصمیم‌گیرندگان اصلی در این ماجرا به حساب می‌آمد و آن زمان فرصت مناسبی بود تا این موضوع از طریق وی مطرح و حل شود که این اتفاق حاصل نشد.

وی ضمن ابراز تعجب از اظهار بی‌اطلاعی شجاعی از این موضوع می گوید: شجاعی نایب رئیس کمیته بانوان، محمدخانی دبیر این کمیته، ثمینی‌پور دبیر تیم‌های فوتبال و درودیان در جریان این موضوع قرار داشتند و پیگیری‌های مربوطه هم باید توسط کمیته بانوان و امور بین‌الملل ۳ ماه قبل از صدور رأی صورت می‌گرفت.

عظیم‌زاده می افزاید: در جلسه مشترک کفاشیان با بن‌همام در مسیر حرکت به سمت کنگره بین‌المللی علم فوتبال مقرر شد وی به نمایندگی از ایران این موضوع را در فیفا پیگیری کنند تا به نتیجه لازم برسد. عملکرد روابط بین‌الملل در زمان من کاملأ شفاف بود و در نامه اخیر فیفا هم تصریح شده که این تصمیم در ماه مارس ۲۰۱۰ گرفته شده است.

بعد از جدی شدن مشکل حذف تیم ملی بانوان ایران، رایزنی ها برای جلوگیری از این کار جدی تر شد و دبیرکل کمیته ملی المپیک با ارسال نامه‌ای به ۵ نهاد بین‌المللی ورزش، خواستار پیگیری و تجدیدنظر در تصمیم فیفا مبنی بر حذف سهمیه تیم ملی بانوان ایران از حضور در المپیک نوجوانان سنگاپور شد.

بهرام افشارزاده دبیر کل کمیته ملی المپیک با ارسال نامه ای به فدراسیون جهانی فوتبال(fifa)، کمیته بین المللی المپیک(ioc)، شورای المپیک آسیا(oca)، اتحادیه جهانی کمیته های المپیک (anoc) و کنفدراسیون فوتبال آسیا (afc) ضمن اعلام اعتراض به موجب حذف سهمیه تیم ملی فوتبال بانوان ایران از حضور در المپیک نوجوانان ۲۰۱۰ سنگاپور، خواستار تجدید نظر و پیگیری این موضوع از سوی مسئولان این ارگان ها شد.

فدراسیون فوتبال نیز لباس ورزشی جدید با پوشش اسلامی مناسب را برای بانوان طراحی کرد تا با ارسال آن به فیفا ، آنها را راضی به بازگشت تیم ملی فوتبال بانوان ایران به المپیک نوجوانان کنند.

فریده شجاعی ، مسئول کمیته بانوان فدراسیون فوتبال در این خصوص می گوید: بعد از مخالفت حضور تیم بانوان ایران در المپیک نوجوانان به دلیل پوشش اسلامی لباس جدیدی را طراحی کردیم که علاوه بر راحتی و ورزشی بودن، اسلامی است.

وی می افزاید: این لباس ها را در اختیار بازیکنان قرار دادئم فیلم تمرینات تیم را برای فیفا ارسال کردیم تا به آنها نشان دهیم این نوع پوشش و این لباس مغایرتی با بند ۴ اساسنامه فیفا ندارد.

در بند ۴ اساسنامه فیفا ذکر شده لباس بازیکنان نباید خطرناک، دارای تبلیغ سیاسی و مذهبی و نژادی باشد.

در ادامه رایزنی ها ، علی سعیدلو رئیس سازمان تربیت بئنی نیز طی تماس های جداگانه با بهرام افشارزاده، دبیر کمیته ملی المپیک و علی کفاشیان، رئیس فدراسیون فوتبال خواست درباره ممانعت از حضور تیم فوتبال بانوان به دلیل پوشش اسلامی در المپیک نوجوانان سنگاپور، موضوع برای احجاف نشدن در حق تیم ایران و رعایت شئونات تیم بانوان و حفظ شان نام جمهوری اسلامی ایران به طور جدی پیگیری شود.

سعیدلو همچنین از این دو مسئول خواست نتیجه تلاش های خود را به اطلاع سازمان تربیت بدنی برساندند.

خواسته ای که هیچ گاه محقق نشد و به نتیجه نرسید !

دست راست سعیدلو در ورزش بانوان اما با جبهه گیری تند ، کم‌کاری فدراسیون فوتبال و کمیته ملی المپیک را عامل حذف تیم فوتبال بانوان از رقابت‌های المپیک نوجوانان آسیا دانست.

مرضیه اکبر آبادی ، معاون امور ورزش بانوان سازمان تربیت بدنی اظهار داشت: قرار است در هفته جاری وکیل فدراسیون فوتبال برای پیگیری حقوقی این جریان راهی سوئیس شود. همه ما تلاش خود را انجام می دهیم تا حق ایران ضایع نشود.

وی در پاسخ به این سئوال که چرا باید قضیه ای که مربوط به ۷ ماه قبل می شود، به تازگی مورد پیگیری قرار گیرد، عنوان می کند: این به کم کاری فدراسیون فوتبال و کمیته ملی المپیک بازمی گردد. وقتی نامه، مهر سال گذشته از سوی فیفا رسیده و هیچ جوابی داده نشده، تعلل مسئولان این فدراسیون را می رساند. اگر سعیدلو دستور نمی داد که این موضوع را پیگیری کرده و موضع بگیرند، کمیته ملی المپیک نامه نگاری نمی کرد.

معاون سازمان تربیت بدنی با تاکید بر اینکه نامه ارسال شده از سوی کمیته ملی المپیک به IOC کارشناسی نشده بوده، می گوید: نامه بدون اینکه کارشناسی شود، ارسال شد. این نامه نباید ارسال می شد چون می توانستیم بدون اینکه به مقام بالاتر نامه شکایتی ارسال کنیم، با فیفا به تعامل برسیم. همان اتفاقی که برای سایر فدراسیون ها اتفاق افتاده و توانسته اند نظر فدراسیون های جهانی را جلب کنند.

اکبرآبادی تصریح می کند: کمیته ملی المپیک با حرکتی عجولانه پل های پشت سر را خراب کرد. ما باید ابتدا تمام رایزنی های خود را از طریق روابط دوستانه انجام می دادیم و اگر موفق نمی شدیم به شورای مرکزی المپیک نامه می دادیم. ۷ ماه کمیته ملی المپیک و فدراسیون فوتبال اقدامی در قبال نامه فیفا از خود نشان ندادند و به یکباره به مرجع بالاتر فیفا نامه شکایت زدیم که درست نبود.

اکبرآبادی درباره اقدام فدراسیون برای طراحی لباس ورزشی جدید و ارسال آن به فیفا خاطرنشان می کند: طراحی جدید هر طور هم که باشد در ماهیت آن تغییری ایجاد نمی کند. فدراسیون اگر چنین نظری داشته باید ابتدا تاییدیه این پیراهن را از سازمان تربیت بدنی می گرفته است. متاسفانه مشکل اینجاست که در کمیته ملی المپیک و فدراسیون افراد با هم هماهنگ نیستند.

وی با اشاره به اینکه در این شرایط نمی توان تقصیر را گردن کسی انداخت،می گوید: معتقدم همه مسئولان در این مورد دخیل هستند. خانم شجاعی از مهر این موضوع را می دانسته و این مورد ویژه حوزه ایشان بوده و باید پیگیری های لازم را انجام می داده است. مگر نه اینکه حضور بانوان در میادین بین المللی از اهداف کاری ایشان است؟ اگر حجابی نباشد که تیم های فوتبال و فوتسال نمی توانند در عرصه های جهانی شرکت کنند. پس فعالیت آنها برای چیست؟

اکبر‌آبادی تصریح می کند: بر فرض هم که رئیس فدراسیون تعلل کرده، خانم شجاعی که از مهر این قضیه را می دانسته چه نامه نگاری با مافوق خود مبنی بر جدی بودن این قضیه و مورد تهدید قرار گرفتن حضور بانوان در این مسابقات داشته است؟ دوستان ما در مواضعی که قرار دارند مسائل را شخصی می بینند و این درحالی است که مسئولیتی که آنها دارند یک مسئولیت ملی است.

در حالی که ظاهرا همچنان رایزنی ها برای بازگشت تیم ملی فوتبال نوجوانان ایران به المپیک بانوان ادامه دارد ، فیفا صریحا اعلام کرده است هیچ راهی برای بازگرداندن ایران وجود ندارد.

فیفا در همین خصوص طی نامه‌ای به فدراسیون فوتبال کشورمان دلایل کنار گذاشتن تیم فوتبال دختران ایران از نخستین دوره بازی های المپیک سنگاپور را اعلام کرد و گفت چاره ای جز این کار نداشتیم.

یروم والکه دبیرکل فیفا، در نامه ای خطاب به فدراسیون فوتبال ایران نوشت: ضمن احترام به موضع روشن کمیته ملی المپیک ایران، کمیته اجرایی فیفا چاره ای جز اتخاذ این تصمیم ندارد و بنابراین تیم بانوان ایران قادر به حضور در این مسابقات نیست.

در قوانین فدراسیون بین المللی فوتبال بخشی وجود دارد که به وضعیت پوششی بازیکنان داخل میدان اشاره شده است. در قانون چهارم آمده است: پوشش بازیکنان فوتبال در داخل میدان نباید به هیچ عنوان دربرگیرنده و ارائه کننده مسائل سیاسی، شخصی و مذهبی باشد.

کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) نیز از تصمیم فیفا مبنی بر جلوگیری از حضور تیم دختران محجبه ایران در مسابقات فوتبال نخستین دوره المپیک نوجوانان در سنگاپور حمایت کرد.

در خبری که خبرگزاری آسوشیتدپرس مخابره کرده است ، کمیته بین المللی المپیک (IOC) با تایید تصمیم فیفا اعلام کرد: «مسئولان فیفا در خصوص قوانین تکنیکی این ورزش مسئول، پاسخگو و تعیین کننده هستند.»

در ادامه این مطلب آمده است: «فیفا مانع انجام بازی بازیکنان با روسری است زیرا این مسئله در راستای جلوگیری از اشاعه فرهنگ سیاسی و مذهبی کشورهاست.»

به این ترتیب عملا هیچ شانسی برای حضور تیم فوتبال بانوان ایران در مسابقات المپیک نوجوانان وجود ندارد ولی شاید هیچگاه به طور دقیق مشخص نشود دلیل این موضع چیست؟ آیا واقعا به خاطر حجاب اسلامی بازیکنان ایرانی است ؟ یا تعلل مسئولان ورزش ایران و یا مسائل دیگر؟

شاید مدیران ورزش کشور باز هم بگویند این مسئله را دنبال می کنند و شانس بازگشت ایران وجود دارد اما این مسئله مانند بسیاری از وعده وعید هاست که هیچگاه عملی نمی شود.