بیراه نیست اگر بگویم همانگونه که حجاب در جامعه متولی ندارد، دریا هم متولی ندارد. بااینکه اقدامات رسمی و شخصی را برای گرفتن یک مصاحبه یا حتی یک گزارش کوتاه از مسئولان طرح سالم‌سازی استان مازندران انجام دادم اما به دربهای چرمی همیشه بسته برخوردم.
بیکار ننشستم و شروع کردم به قسمت‌بندی گوشه‌ای از این برنامه‌ی مهم. که درحال حاضر قسمت اول از طرح سالم‌سازی دریا رو میخوانید.
روشن است که با شروع تعطیلات تابستانی، بازار شهرهای توریستی رونق بگیرد و مسافران ِ زیادی را از اقصی نقاط کشور به سوی خود جذب کند. طبیعی‌ست که استان‌های شمالی به خصوص استان مازندران یکی از این مراکز مهم جذب توریست باشد. آنچه که یک شهروند تهرانی، اصفهانی، شیرازی، مشهدی و … را به این استان می‌کشاند، طبیعت زیبای آن به ویژه دریای مازندران است.
سوالی که مطرح می‌شود اینجاست؛ طرح سالم‌سازی دریا چیست؟
یکی از پاسخ ها می‌تواند این باشد:
یعنی فراهم‌آوردن محیط مناسب برای رفاه مسافرانی که به دریا می‌آیند. اما آنچه این‌روزها دیده می‌شود، ساحلی آلوده و دریایی بیمار است و خبری از سالم‌سازی نیست. آنچه به چشم می‌آید حاکی از عدم امکانات مناسب برای مسافرانی‌ست که به این امید به شمال می‌آیند تا تنی به آب بزنند.
چرا با وجود بخش‌کردن قسمت‌هایی از دریا به زنانه و مردانه، بیشتر مسافران به شکل خانوادگی در خارج از محوطه‌ها شنا می‌کنند؟ آن‌هم در ساعات اتمام کار نجات‌غریق‌ها.
علت اینکه خانم‌های زیادی حاضرند با مانتو و شلوار و مقنعه در آب شنا کنند، چیست؟
و یا اینکه آقایان نسبتا محترمی در انظار عمومی فقط با پوشش مایو در خارج از محوطه شنا می کنند چه؟
مأموران انتظامات چه مسئولیتی را به‌عهده دارند؟
آلودگی ساحل و بیماری دریای ما، از ریختن زباله‌ها گرفته تا اختلاط شنای زن و مرد در آب، آن‌هم خارج از محوطه‌های شنا به علت عدم رعایت فرهنگ صحیح چه از جانب برخی از مسافران و چه از جانب برخی از مسئولین محترم است.
حصاربندی دریا، برای کنترل شناگرانی که هر سال بر تعدادشان افزوده می‌شود
و همچنین زمان نامناسب برای کار ِ نجات‌غریق‌ها در گرم‌ترین ساعات روز که کم‌تر مسافری رغبت می‌کند در آن ساعات تن به آب بزند.
شلوغی محوطه‌های شنا در ساعات خنک روز «ساعات اتمام کار نجات‌غریق‌ها» که گاه فرد، استخر را به دریا ترجیح می دهد، از عواملی‌ست که باعث می‌شود ما شاهد شنای خانوادگی افراد، هنگام غروب یا حتی شب در دریا باشیم.
جالب توجه اینجاست که هرساله آمار کسانی را که چه در محوطه و چه در غیر محوطه‌ی شنا، غرق می‌شوند می‌شنویم. اما هیچ‌گونه تدبیر خاصی از جانب مسئولان محترم دراین‌باره اتخاذ نمی‌شود و هم‌چنان طرح سالم‌سازی دریا با کمبود هزینه و امکانات مناسب و گاه حتی کمرنگ‌تر از سال‌های گذشته دیده می‌شود.
تصویری که گذاشتید و تصویری که از وضعیت نابهنجار شمال برای خوانندگان ترسیم کردید اصلاً و اصلاً حق مطلب رو ادا نکرد.
وضعیت حجاب (یا بهتر بگم، عریانی) و اختلاط و فحشا در مناطق ساحلی بسیار اسفناک و خطرناک است.
بماند…