علت جرمگیری حذف عوامل التهاب لثه است. در واقع با جرمگیری، پلاک، جرم و رنگهای متصل به سطح تاج و ریشه ی دندان ها حذف می شود و به دنبال آن سطح تاج و ریشه هم مجددا صاف و یکدست می شود. این کار با وسایل دستی و اولتراسونیک انجام می شود و در گذشته وسایل سونیک هم برای جرمگیری رایج بودند.
در مورد جرمگیری دو سوال وجود دارد:
۱- کم شدن ضخامت مینا خطرناک و مضر نیست؟
۲- گرمای ناشی از حرکات چرخشی یا خطی وسایل اولتراسونیک برای عصب دندانها ضرر ندارد؟
در مورد سوال اول باید گفت که میزان برداشت مینا در جرمگیری در مقابل ضخامت مینا ناچیز است و در مورد سوال دوم هم این توضیح کافی است که دستگاههای جرمگیری به گونه ای طراحی شده اند که در حین کار میزان مناسبی آب به سطح نوک عامل وسیله و دندان پاشیده می شود و حرارت ایجاد شده برطرف می شود.
اما نکته ای که باید در جرمگیری در نظر داشت این است که اگر دندانپزشک شما تشخیص دهد که درمان جرمگیری باید در بیش از یک جلسه انجام شود، ادامه دادن درمان بسیار مهم است؛ چون در جلسه ی اول اکثرا جرم ها و ذرات بالای لثه برداشته می شود و بیمار در صورت توجه به دندانها ممکن است متوجه جرم زیر لثه نشود و درمان را تمام شده تلقی کند، در حالیکه ادامه ندادن درمان باعث ایجاد آبسه های زیر لثه ای و مشکلات فراوان خواهد شد.
گاهی اوقات افراد تصور اشتباهی از جرم گیری دارند و گمان می کنند همیشه باعث سفید شدن دندانها می شود. اما این تصور باید اصلاح شود. چون در جرمگیری رنگهای داخلی دندان برداشته نمی شوند. رنگ های دندانی خارجی اکثرا با جرمگیری و برساژ برداشته می شوند ولی رنگهایی که در اثر مصرف داروهای خاص به صورت سیستمیک (خوردن یا تزریق) وارد بدن شده‌اند یا تغییر رنگهایی که به دلیل ضربه خوردن یا بیماریهای دوره کودکی مثل تب و تشنج در ساختمان داخلی دندانهای ایجاد شده اند، باید با راه های درمانی دیگری که با نام کلی بلیچینگ (سفید کردن) شناخته می شوند، برطرف شوند.