روزی لاکپشت و خرگوشی مسابقه مسافتپیمایی گذاشتند. خرگوش مغرور که با سرعت میدوید، دایم بین راه استراحت میکرد اما لاکپشت، پیوسته و خستگیناپذیر بطور آهسته و تدریجی به جلو میرفت. وقتی لاکپشت نزدیک خط پایان رسید خرگوش سریع خود را جمع و جور کرد و با تمام قوا همزمان با لاکپشت از خط پایان گذشت. و حتما همه شنیدهاید که داوران مسابقهلاکپشت را برنده اعلام کردند. خیلیها فکر میکنند نکته پنهان در این داستان را فهمیدهاند اما تعداد معدودی از آدمها از اهمیت نوک زبان لاکپشت در این مسابقه آگاهند. درست روی خط پایان، لاکپشت زبانش را بیرون آورده بود و نوک زبان او از خط پایان زودتر عبور کرده بود. همین تفاوت کوچک باعث شده که لاکپشت برنده اعلام شود. یعنی یک تفاوت کوچک، جهشی بزرگ را به همراه داشت و این همان نکته ظریفیاست که خیلیها از آن غافلند.
«هرگز تفاوتهای جزیی را بیاهمیت نپنداریم، جهشهاش عظیم زندگی شما در همین تفاوتهای ظریف نهفته است».
p.s : در یادداشت این هفته میخواهم از نویسندگان چارقد تشکر کنم و برای هنرشان تا زانو خم شوم که پابهپای نشریه برای افزایش کیفیت مطالب کوشیدند و با درایت و ظرافت، قلم را به دست گرفتند. چه خوب است که فرهنگ قدرشناسی در زندگیمان جاری شود.
سلام. زحمتی که شما برای نشریه چارقد می کشید قابل قدردانی نیست. فقط میتوانیم بگوییم دست مریزاد. انشاءالله که شاهد پیشرفت روز افزونش باشیم.