خوش به حال آن هایی که دیروز غروب از دل روزهای سفید، سپیدروی درآمدند.
خوش به حال آن هایی که دنیا را دم ِ در معطل، نگه داشتند و ساعتی خلوت کردند
راز گفتند و پاک شدند، مهمان شدند و حبیب شدند.
خوش به حال آن ها که نجوا کردند، درد دل کردند، شِکوه کردند ، آرزو کردند
قول دادند و قول گرفتند، باران شدند و دل های شان زنده شد .
خوش به حال هرکس که نقطه گذاشت روی دیروزهاش و رفت سر خط فردا
با نفسی تازه
با چشم و دلی پاک ، سیر، سرشار …