شاید خیلی‌ها از شما تا حالا چندین بار خورشت آلوچه یا گوجه سبز درست کرده باشید. شاید خیلی دوستش دارید و یا شاید اصلا دوستش نداشته باشید. شاید در هر جای ایران خورشت آلوچه متفاوتی از جاهای دیگر بپزند.
این روزها هر جا که نگاه می‌کنم بساط گوجه‌سبز می‌بینم. از بخش آموزش دانشگاه گرفته، تا نمازخانه و کوچه و بازار. بعضی‌ها هم که یک دست به لپتاپ و دست دیگر مشغول خوردن گوجه‌سبزند. کتاب‌خوان‌ها هم همان‌طور که ورق می‌زنند، آلوچه‌ای هم برمی‌دارند و می‌خورند.
بعضی دیگر هم شاید مثل من آنقدر مشتاق باشند که از مغازه تا خانه هم تحمل دوری آلوچه را ندارند و همان‌طور نشُسته نوش جان می‌کنند. حالا بگذریم از نگاه عابران که یا آلوچه خوردن یک زن چادری در خیابان برایشان عجیب است، یا با خود آلوچه مشکلی دارند!
این وقت از بهار، یکی از غذاهای اصلی و پرمشتری خانه ما همین خورشت آلوچه است. گوجه‌سبزها را که شستیم، می‌ریزیم توی قابلمه و می‌گذاریم روی گاز تا با شعله کم بپزد. بعد از دو ساعت، صافی را می‌گذاریم روی یک قابلمه دیگر، و گوجه‌سبزها را داخلش می‌ریزیم. الان با دست‌های شُسته، و بعد از سرد شدن آلوچه‌ها، فشارشان می‌دهیم تا هسته‌ها از خود آلوچه جدا بشود و لیوان را تا نیمه پر از آب می‌کنیم و می‌ریزیم روی صافی تا به رد شدن مواد آلوچه از صافی کمک کند. این کار را چند بار تکرار می‌کنیم تا مواد آلوچه کاملا از صافی بگذرد.
بعد از اینکه کار جدا کردن هسته از آلوچه تمام شد، آلوچه‌های بی‌هسته را باز روی اجاق می‌گذاریم تا با شعله کم بپزد و غلظتش را به دست بیاورد.
برای معطر شدن غذا می‌توانیم سبزیجات خرد شده تازه مثل جعفری، گیشنیز، تره و نعناع رو در آخر به غذا اضافه کنیم به هر اندازه که دوست داریم. این سبزی‌ها را باید با پیاز هم تفت داد و بعد اضافه کرد. همراه این غذا، هم می‌توانیم مرغ سرخ‌کرده بخوریم و هم تخم‌مرغی که با پیازداغ املت شده. برای تزیین هم می‌توانیم از موارد زیادی استفاده کنیم که ما امروز از کدوسبزهای سرخ شده استفاده کردیم.
نوش جان.
وای دست اشپزش درد نکنه، دلم آب افتاد…باید خیلی خوشمزه باشه.
خسته نباشی کد بانو:) به به…منم میخوام خوب!@