یک کوله پشتی کم دارم. یک کوله پشتی که آن را پر از ملزوماتم بکنم و از این شهر غریب بروم. انگار دلم وسعت خودش را فراموش کرده است. چقدر دلم برای روزهایی که رمضان و شعبان را مثل هم نمی‌دیدم تنگ شده است. چقدر هوای کودکی‌هایم را کرده‌ام.
ملزوماتم لبخند است و دوست داشتن و عشق ورزیدن. و «یا علی» در هر قدم اولین لازم است.
دلم هیچ نمی‌خواهد؛ غیر از بی ریا بودن کودکی‌هایم را…