پائیز جاری شده
با انبوه رنگهای دنباله دارطبیعت
کنار همین روزهای رو به کوتاهی و شبهایقد کشیده زمین
حس غریبی است
مثل یک غصه طولانی
چقدر ابرها درهم رفته و گرفتهشدند
و انگار وقتی بغض آسمان ترک بر می دارد و بوسه بر خاک می زند تنها باران است که زمین را به آغوش می کشد
برگها هم حس پریشانی را تجربه میکنند
تاب ایستادگی ندارند
فرو ریخته اند
و این ترانه درد است که زیر پای من و تومی سرایند
ترانه آشفتگی
پائیز را دوست دارم شاید بخاطر همین بزرگثانیه های کوچک
بخاطر این حس و حال زمین وآسمان
شاید هم بخاطر اینکه …