فرصت استثنایی

امسالم مث هر سال از یه ماه مونده به عید، مامانم شروع کرده به شستن و تر و تمیز کردن خونمون. کوچیک که بودم مامانم چون دست تنها بود تا روزای آخر اسفند هم در حال خونه تکونی بود. بعضی وقتا می‌شد که حتی موقع سال تحویل هم مامانم بالای نردبون بود و داشت شیشه‌های بلند خونه‌ی قدیمیمون رو پاک می‌کرد. همچین که سال، تحویل می‌شد مامانم از بالای نردبون دعامون می‌کرد و آرزو می‌کرد که عمر طولانی و با عزت داشته باشیم و خوشبخت بشیم. بابا هم صورتامونو بوس می‌کرد و اسکناسهای تا نخورده بهمون می‌داد.
اما حالا که بزرگ شدیم، همه چی فرق کرده. حالا دیگه منم از چند هفته مونده به عید، توی خونه تکونی به مامانم کمک می‌کنم. فرشا رو میدیم قالیشویی و پرده‌ها رو میندازیم توی ماشین رختشویی و شروع می‌کنیم به تمیز کردن در و دیوار و کف اتاقها و شیشه‌ی پنجره‌ها.
فکر کن!

هی تمیز می‌کنی و می‌شوری و می‌سابی و خونه‌رو می‌کنی مث دسته‌ی گل. بعدشم همه با هم می‌شینیم دور سفره‌ی هفت سین و منتظر سال تحویل میشیم.
یکی قرآن می‌خونه، یکی دعا می‌کنه، یکی هم مث من هی کانالهای تلویزیون رو عوض می‌کنه.
خلاصه بعد از کلی انتظار، سال تحویل میشه و سال جدیدی پر از آرزوهای خوب از راه می‌رسه و اونوقته که تازه بدو بدوهای بعدی شروع میشه.
بابا بزرگ فامیله و ما باید منتظر باشیم تا دم به دم زنگ خونه بصدا در بیاد.
مهمونا میشینن و منم هی میوه و شیرینی تعارف می‌کنم و هی چایی میارم.
بعضی وقتا هم حسابی لجم می‌گیره. اونم وقتاییه که مامانم به مهمونا میگه: بازم چایی میل دارین؟
و اگه جواب، مثبت باشه، من لبامو بهم فشار میدم و با حرص بلند میشم تا دوباره چایی بریزم. دختر بزرگ خونه که باشی همینه دیگه!
خلاصه یه هفته‌ی اول عید همینجوری به مهونداری می‌گذره. بعدش تازه اگه خدا بخواد، کم کم ما هم شروع می‌کنیم به عید دیدنی.
خونه‌ی خاله و عمه و دایی و بقیه‌ی فامیلای دور و نزدیک سر می‌زنیم و بعضی جاها یه ربع، نیم ساعت بیشتر نمی‌مونیم و بعضی جاها هم به زور ما رو واسه ناهار یا شام نگه می‌دارن.
حسن این روزای قشنگ اینه که می‌تونی فامیلایی رو ببینی که شانس دیدنشون در طول سال، خیلی کمه.
عید نوروز یه فرصت استثنائیه برای دیدن کسایی که با خودت قرار گذاشته بودی دیگه حتی نگاشونم نکنی. خیلی‌ها رو ممکنه برای آخرین بار باشه که می‌بینی چون عمر آدما دست خداست و ما تسلیم محضیم.
این دنیا دنیای تبادل انرژیهاست. دوست که داشته باشی، تو رو هم دوست خواهند داشت.
تنها کاری که از دستمون بر میاد اینه که کسایی که دوسشون داریم رو با عشق بغل کنیم و با عشق ببوسیم و براشون آرزوهای خیلی خوب توی سال جدید داشته باشیم.