نویسنده: فاطمه اشجعی

قصه، بی‌حضور نفسهایت، نیمه‌کاره مانده
قدم بگذار و متبرک کن شرح ناتمام زندگی را
پا بگذار و آباد کن این دنیای لم یزرع را

ادامه دلتنگی جمعه‌های انتظار

از همون روز اولی که دیدمت، نگران آخرین باری بودم که قراره ببینمت
نگران اینکه چند نفر دیگه مثل من، رد عطر تنت رو توی هوا دنبال می‌کنن
نگران اینکه صدای قدمهای محکمت، گوش تنهایی چند نفر دیگه غیر از منو، پر می‌کنه
از همون روز اولی که دیدمت، گوشه گوشه، ابری شد هوای دلم و آسمونش دیگه هرگز رنگ آفتاب رو ندید
از همون روز اولی که دیدمت،
غم ندیدن دوباره‌ات، خونه کرد گوشه‌ی قلبم

ادامه پُر از خالی

حوصله‌ام سر رفته و نمی‌دونم چیکار کنم. میرم توی اتاقم و رادیو رو روشن می‌کنم که ناگهان

بهار بهار چه اسم آشنایی
صدات میاد اما خودت کجایی»

عجب ترانه‌ایه این ترانه‌ی محمد علی بهمنی

عجب انتظاریه این انتظار اومدن بهار

ادامه سیندرلا

امسالم مث هر سال از یه ماه مونده به عید، مامانم شروع کرده به شستن و تر و تمیز کردن خونمون. کوچیک که بودم مامانم چون دست تنها بود تا روزای آخر اسفند هم در حال خونه تکونی بود. بعضی وقتا می‌شد که حتی موقع سال تحویل هم مامانم بالای نردبون بود و داشت شیشه‌های بلند خونه‌ی قدیمیمون رو پاک می‌کرد. همچین که سال، تحویل می‌شد مامانم از بالای نردبون دعامون می‌کرد و آرزو می‌کرد که عمر طولانی و با عزت داشته باشیم و خوشبخت بشیم. بابا هم صورتامونو بوس می‌کرد و اسکناسهای تا نخورده بهمون می‌داد.
اما حالا که بزرگ شدیم، همه چی فرق کرده. حالا دیگه منم از چند هفته مونده به عید، توی خونه تکونی به مامانم کمک می‌کنم. فرشا رو میدیم قالیشویی و پرده‌ها رو میندازیم توی ماشین رختشویی و شروع می‌کنیم به تمیز کردن در و دیوار و کف اتاقها و شیشه‌ی پنجره‌ها.
فکر کن!
ادامه فرصت استثنایی