با دوست هایت قرار می گذاری آخر هفته بروی سینما…
آخر هفته می آید… راس ساعتی خاص سر قرار حاضر می شوید بلیط تهیه می کنید و وارد سالن می شوید… ردیف های انتهایی سالن را برای نشستن انتخاب می کنید… چشم انداز بهتری دارد به پرده سینما…
فیلم شروع میشود… هنوز کمی از فیلم نگذشته که خانمی چادر به سر گوشه یک حیاط قدیمی نشسته و رخت می شوید… آنهم در لگن!
وای نه… مثل همیشه از آن داستان هایی که یک زن سنتی که چادر از سرش نمی افتد در طول فیلم و یک شوهر دارد که شبانه روز به او زور می گوید و او هم تا می تواند تو سری می خورد و آخرسر هم لابد سرش هوو می آید…!
هرآن هم منتظری که در صحنه بعدی فیلم زنی را ببینی با ظاهری مدرن که از یک ماشین دویست میلیونی پیاده می شود بدون چادر و تقریبا روشنفکر؛ که زیر بار زور نمیرود و احتمالا همان هم می شود قهرمان داستان!
خب این هم اسمش انتقال فرهنگ است دیگر، وظیفه سینما هم که انتقال فرهنگ است… البته این روزها زیاد مهم نیست این فرهنگی که منتقل میشود اسلامی باشد یا غربی…مهم همان فرآیند انتقال یافتن است!
سینما را یکی از عوامل فرهنگی جامعه اسلامی می دانیم که وظیفه انتقال فرهنگ اسلامی را داشته باشد … اما این روزها نه تنها سینمای ایران این وظیفه را درست انجام نمیدهد که برعکس در اکثر مواقع شاهد پخش ضد فرهنگ ها توسط برخی بازیگران علی الخصوص زنان هستیم زنانی که در فیلم نه ظاهر اسلامی دارند و نه باطن… و خنده دارتر وقتی ست که بر زبان انها کلام اسلامی می شنویم.
دیدگاه غالب حال حاضر سینمای ایران در مورد زنان متاثر از دیدگاه های فمینیستی ست بطوریکه می بینیم بیشتر زنان در فیلم ها در مقابل مردان قرار می گیرند و نه در کنار آنها (بر خلاف دیدگاه اسلامی).
زنان این روزهای سینمای ایران یا بی عاطفه اند و علیه مردان دست به شورش می زنند یا برعکس مقابل مردان جرئت ابراز نظر ندارند و در مقابل نادیده گرفته شدن حقوقشان سکوت پیشه می کنند.
زن در زندگی نقش های متفاوتی را می تواند برعهده داشته باشد از خانوادگی و اجتماعی گرفته تا دینی و انقلابی و اشکال کار اینجاست که کارگردان ها نمی توانند هرگز زنی را متصور شوند که در تمام ابعاد جایگاه مناسبی را دارد…
کافیست زنانی را در تاریخ چون زهرا (س) و زینب (س) متصور شوند تا ببینند هم میشود حیا داشت و عفیف بود… هم خطبه فدک بیان کرد و با کلام کاخ یزیدها را ویران کرد…
چرا کارگردانان ما برای نمایش زن کامل نباید پناه ببرند به سخن شهید بهشتی که فرمودند: زن در اسلام فردی زنده و سازنده و رزمنده است به شرط آنکه لباس رزمش لباس عفتش هم باشد.
عفت و حیا در زنان آیا در سینمای امروز ایران جایی دارد؟ پوشش بازیگران چه؟ در آن نشانی از حجاب اسلامی (نه چادر) یافت می شود؟
روزهایی را در سینمای ایران پشت سر می گذاریم که زن برای دیده شدن باید مرد باشد (چه در رفتار چه در پوشش) … باید رئیس باشد… خشن باشد… بی عاطفه باشد… سلطه گر بر مردان باشد و….
این زنی که سینمای ایران در حال ترسیم و نشان دادن آن ست همان است که نقل کرده اند: از دامنش به مرد معراج میرود؟
ما در این سی سال بعد از انقلاب نه تنها نتوانستیم زن مسلمان را به غیر مسلمانان بشناسانیم که حتی مسلمانان را هم از آن دور کرده ایم… اگر الگوهایمان را فراموش نکرده بودیم بی شک زنان در سینما جایگاهی نیکو می داشتند… اما غفلت کردیم!
سلام . . .
خسته نباشید متن عالی بود
موفق باشید
هیچ باغبانی را سرزنش نمیکنند که چرا دور باغ خودحصار و پرچین کشیده است.چون باغ بی دیوار از آسیب مصون نیست و میوه و ومحصولی برای باغبان نمیماند.هیچ کس هم با نام آزادی دیوار خانه خودرا بر نمیدارد و شبها در حیاطش را باز نمیگذارد چون خطر رخنه دزد جدی است.
هیچ صاحب گنج و گوهری هم جواهرات خودرا بدون حفاظ در معرض دید رهگذران نمی گذارد تا بدرخشد،جلوه کند وچشم ودل برباید.چون خود جواهر ربوده میشود.
هرچیزی که قیمتی تر باشد درصد مراقبت از آن بالاتر می رود.هرچه که نفیس تر باشد،بیم ربودن وغارت بیشتر است و مواظبت لازمتر.
اگر در شیشه عطر را باز بگذاری عطرش می پرد.
اگر رشته مرواریدت را در کمدوصندوق نگذاری ودر آن را نبندی،گم میشود.
اگر در مقابل پنجره خانه ات توری نزنی،از نیش پشه هاومزاحمت مگس ها در امان نخواهی بود.وقتی راه ورود پشه هارا می بندی خود را مصون ساخته ای،نه محدود و زندانی.وقتی در خانه را می بندی یا پشت پنجره اتاقت پرده می آویزی خانه خودرا از ورود بیگانه و نگاه های مزاحم در پناه قرار داده ای نه که خود را در قیدویندو حصار افکنده باشی!
اگر برای ایمنی از خطرها و آسودگی از مزاحمان خود را بپوشانی،نه کسی ایراد می گیرد،ونه اگر هم ایراد بگیرد اعتنا می کنی،چرا که سخنش را بی منطق و ناآگاهانه می دانی و میبینی.
اینکه دل باید پاک باشدبهانه ای برای گریختن از همین مصونیت است و آویختن به شاخه لاقیدی،وگرنه از دل پاک هم نباید جز نگاه و رفتار پاک برخیزد.
ظاهر آیینه باطن است و ….(از کوزه همان برون تراود که در اوست.)
زن بخاطر ارزش و کرامتی که دارد باید محفوظ بماند و خودرا حراج نکندو در بازار سودگران شهوت،خودرا به بهانه چند نامه و نگاه و لبخند نفروشد.
زن بخاطر لطافتی که دارد نباید در دستهای خشن کامجویان دیو سیرت که نقاب مهربانی و عشق به چهره دارند پژمرده شودو پس از آنکه گل عصمت را چیدند،اورا دور اندازند یا زیر پایشان له کنند.
زن بخاطر عصمتی که دارد و میراث دار پاکی مریم است نباید بازیچه هوس و آلوده به ویروس گناه گردد.
گوهر عفاف و پاکی کم ارزشتر از طلا و پول و محصول باغ و وسایل خانه نیست.
دزدان ایمان و غارتگران شرف نیز فراوانند.
سادگی و خامی است که کسی خودرا در معرض دید تماشای نگاههای مسموم و چشمهای ناپاک قرار دهدو به دلبری و جلوه گری بپردازدوخیال کند بیمار دلان و راهزنان عفاف رابه وسوسه نمی اندازد.
بعضی از چهره ها حشره مزاحمت جمع می کند.
خراب کردن همه دیوارها و برداشتن همه پرده ها و بازگذاشتن همه پنجره ها نشانه تیره اندیشی است،نه روشنفکری!علامت جاهلیت است،نه تمدن!
می گویی نه؟
به طومار کسانی نگاه کن که پس از رسوایی و بی آبرویی با دو دست پشیمانی برسر غفلت خویش
می زنند و بر جهالت خویش لعنت می فرستند.
کسی که از جماعت رسوا نگریزد رسوای جماعت میشود.
آنکه ایمان رابه لقمه ای نان می فروشد.
آنکه یوسف زیبایی را به چند سکه قلب عوض می کند.
آنکه کودک عفاف را جلوی صدها گرگ گرسنه میبرد و به تماشا می گذارد،روزی هم پشت دیوار ندامت اشک حسرت بر دامن پشیمانی خواهد ریخت.در آخرت هم به آتش بی پروایی خود خواهد سوخت.
از اول که جامه عفاف سفید و شفاف است،نباید گذاشت چرکابه گناه بر آن بپاشد.
از اول باید مواظب بود این کاسه چینی نشکند و این جام بلورین ترک بر ندارد.
از اول نباید به پای بیگانه اجازه ورود به مزرعه نجابت داد که بوته های نورس عصمت را لگدمال کند.
ولی و گریه،بی حاصل است و بی ثمر!
مواظب خود باشید.
بله درست است اما کجاست آن گوش شنوا کجاست ان گوش شنوایی که بشنود یا نه اصلا چرا باید بشنود مگر خودش مسلمان نیست مگر غیرت در او جریان ندارد؟چرا از این هنری که در دستانش است در جهتی که باید استفاده نمیکند و آنرا د رجهت خلاف میراند؟؟؟
من تازه با این سایت آشنا شدم. واقعا ممنون. مطالبتون مفیده. کاش کسایی این مطالب رو بخونن که نه حرف دین رو گوش میدن نه حرف کسایی که نصیحتشون میکنن.
بله، سینما، تلویزیون، مجله، روزنامه همه پر از بد حجابی. حتی گزارشای تلویزیون گاهی از کسایی گرفته میشه که پوشش خوبی ندارن و این مسئله داره عادی میشه. از یه طرف میزگرد و همایش و برنامه های مختلف پخش میکنن واسه حجاب از اون طرف با یه سریال یا آگهی بازرگانی یا گزارش همه چیزو خراب میکنن. انشاءالله زودتر مسئولین بیدار بشن و حرف رو به عمل برسونن.
به امید ظهور امام مهربونیا، آقای خوبیا