تقویم را که ورق می‌زنی، خیلی از روزها برای خودشان اسمی گرفته‌اند. روز طبیعت، روز ملی‌شدن صنعت نفت، روز پزشک، روز جوان و…
اسم گذاشتن روی روزها فقط بهانه‌ای است تا در آن‌روز توجه بیشتری به آن مناسبت یا فرد داشته باشیم. ملاک و معیار این نام گذاری‌ها، با توجه به نوع مناسبت مختلف است. مثلا شهادت استاد مطهری را بهانه‌ای کرده‌اند برای روز معلم، رفتن به دامان طبیعت برای سیزده‌به‌در را، علت نام‌گذاری روز طبیعت کرده‌اند و…
وقتی دلیلی را برای نام‌گذاری یک‌روز انتخاب می‌کنند، قطعا هدفی پشت آن است. توجه‌دادن به موضوعی خاص، الگوسازی، مرور تاریخ و… تقویم را ورق می‌زنم… تا می‌رسم به روز زن، و البته روز مادر هم.
و چه بهانه‌ی خوبی پیدا کرده‌اند برای این نام‌گذاری، میلاد حضرت زهرا (س) بزرگ بانوی اسلام، و نه تنها اسلام، که سید زنان عالمیان. بزرگ‌تر از این مناسبت چه روزی را می‌توان پیدا کرد برای تجلیل از مقام زن؟
و امام‌خمینی چه خوب فرموده‌اند که: «اگر روزی باید روز زن باشد، چه روزی والاتر و افتخارآمیزتر از روز ولادت با سعادت فاطمه‌زهرا _ سلام‌الله علیها _ است؟»
انتخاب این روز، علاوه بر این که نشان می‌دهد، زن به چه مقام بالایی می‌تواند برسد، تلنگر به‌جا و زیبایی است برای زنان و مادران جامعه، که بهترین الگوی آن‌ها فاطمه‌ی زهراست.
همان‌طور که مقام معظم رهبری نیز فرموده‌اند: «ولادت حضرت فاطمه زهرا (س) فرصت مغتنی برای زنان مسلمان است تا هویت زن مسلمان و ارزش والای زنان در نظر اسلام و در پرتو نظام اسلامی مورد توجه و مداقه قرار بگیرد.»
اما در برخی از تقویم‌ها، اگر خوب نگاه کنی، روز دیگری را هم به نام روز جهانی زن معرفی کرده است: روز ۸ مارس. که در ایران تنها جنبش‌های فمنیستی و مدعیان حقوق زن (!) این روز را گرامی میدارند.
در هشتم مارس ۱۸۵۷، زنان کارگر کارگاه‌های پارچه‌بافی و لباس‌دوزی در نیویورک آمریکا به خیابان‌ها ریختند و خواهان افزایش دستمزد، کاهش ساعات کار و بهبود شرایط بسیار نامناسب کار شدند. این تظاهرات با حمله پلیس و کتک‌زدن زنان برهم خورد..
۵۰ سال بعد، زمانی که مبارزات زنان برای تأمین حقوق سیاسی و اجتماعی اوج گرفته بود، زنان نیویورکی روز هشتم مارس، دست به تظاهرات زدند. بلاخره سال ۱۹۲۱، «کنفرانس زنان انترناسیونال سوم کمونیستی» در مسکو، روز ۸ مارس را به‌عنوان «روز جهانی زن» به‌تصویب رساند. کنفرانس، زنان سراسر دنیا را به گسترش مبارزه علیه نظم موجود و برای تحقق خواسته هایشان فرا خواند.
مروری بسیار کوتاه بر علت نام‌گذاری این‌روز و سازمان‌هایی که ۸ مارس را به‌عنوان روز زن، بزرگ میدارند، به‌خوبی نشانگر افکار فمنیستی است. گرایش به فمنیست در کشورهای غربی، شاید امری طبیعی باشد. فشار و محدودیتی که سالها بر زنان غربی وارد می‌شد و توجه به زن تنها با نگاهی جنسیتی، موجب شد که چنین گروههایی شکل گیرد.
اما نگاهی گذرا به آموزه‌های اسلام و کلمات بزرگان این دین در رابطه با زنان، روشن می‌سازد که زن از ابتدا جایگاه و مقامی ویژه داشته است و اصلا این اسلام بود که بسیاری از دخترکان را از زنده به‌گور شدن نجات داد.
نبود علل پیدایش گرایش به فمنیسم و هم‌چنین تضاد آرا و نظرات مطرحه شده با آموزه‌های فرهنگی و دینی ملی-مذهبی ما ایرانیان، شاید بهترین دلیل برای عدم استقبال از روز ۸ مارس به‌عنوان روز زن باشد.
زنان ایران اسلامی، در روز میلاد حضرت زهرا، به خود می‌بالند، که چنین شخصیتی به‌عنوان اسوه و الگوی آن‌هاست، اما روز ۸ مارس به‌عنوان روز زن، تنها یادآور تحمیل حقارت‌های وارد شده از سوی غربیان به زنان است. چیزی که امروزه نیز ادامه دارد.
گرچه شاید به ظاهر آزادی‌هایی به زن غربی داده شده است، اما در عمل تنها نگاه جنسی به او دارند. هم‌چنین زن که در جایگاه والای مربی در اسلام قرار دارد و این مرد است که موظف به تامین نیازهای مادی اوست، باید هم‌چون مردان، به دنبال کسب درآمدی برای خود باشد.
به‌علاوه روز تولد حضرت فاطمه‌ی زهرا، گذشته از روز زن، به عنوان روز مادر نیز می‌باشد، که هم تجلیل از مقام مادران را به دنبال دارد، هم توجهی به زنان به‌عنوان گرمابخش کانون خانواده می‌کند، اما بررسی کوچکی بر وضعیت خانواده در غرب، نشانگر آن است که نظرات فمنیستی مدافعان روز ۸ مارس، هر چه بیشتر در جهت تزلزل و تخریب بنیان خانواده‌هاست.
و چه خوب زنان کشورم میلاد پر برکت حضرت زهرا را به‌عنوان روز زن بزرگ داشته‌اند.