فرش قرمزی برای سوزی کاستیللو

انتخاب ملکه زیبایی، المپیک رقابت سالانه‌ایی است که در آن دخترهای زیادی از سراسر دنیا جمع می‌شوند تا در زیبایی چهره و اندامشان، با هم رقابت کنند. ملکه زیبایی هر کشوری نوار یا حمایلی روی سینه‌اش دارد که نام کشورش را بر آن نوشته‌اند. در آخر هم خبرنگاران و عکاسان افتخار دارند، از بدن و اندام لخت ملکه‌های زیبایی عکس بگیرند و روی جلد مجلات بزنند.

آن وقت است که قیمت این خانم‌های ملکه به‌طرز سرسام‌آوری بالا می‌رود. سال ۲۰۰۳میلادی بود که مراسم با شکوه!!! انتخاب ملکه زیبایی جهان به بهترین شکل صورت می‌گرفت. آن‌سال سوزی کاستیللو، دختر ۲۰ ساله امریکایی عنوان ملکه زیبایی را از آن خود کرد. او کم‌کم به‌واسطه همین عنوان به شهرت بین‌المللی دست یافت. «سوزی»حالا بازیگر است و سی و یک سال دارد.

این‌روزها لابه‌لای خبرهای داغ خبرگزاری‌های داخلی و خارجی، فیلم مصاحبه با «سوزی» که مدام حرف می‌زند و گریه می‌کند توجه همه را به خودش جلب کرده است. او گریه می‌کند و از تحقیر شخصیت انسانی‌اش بسیار ناراحت و افسرده است.

خبرگزاری‌ها می‌گویند:»سوزی» هنگامی که در فرودگاه بین‌المللی فورث‌ وورث دالاس از رفتن به داخل دستگاه اسکنر بدن‌نما خودداری کرد، از سوی ماموران امنیتی زن این فرودگاه مورد اذیت و آزار جنسی قرار گرفت.

این بازیگر ۳۱ ساله امریکایی در وب‌لاگ شخصی خود نوشت: «باید بگویم که احساس می‌کردم تجاوز چیزی کم‌اهمیت است». سوزی کاستیلو همچنین در یکی از شبکه‌های اجتماعی مجازی (توییتر) مبارزه‌ای را علیه بازرسی بدنی توسط اداره امنیتِ حمل‌و‌نقل آمریکا به راه انداخته است.

سوزی در حالی که گریه می‌کند در مصاحبه با خبرنگار راشاتودی قضیه را به اینگونه تعریف می‌کند: من در حال حاضر در فرودگاه دالاس هستم و بسیار ناراحتم. چرا که برای عبور از بخش امنیت فرودگاه مسیری رو انتخاب کردم که منتهی به اسکنرهای بدن‌نما نبود که مطالب بسیار وحشتناکی در مورد آن‌ها خوانده بودم.

من خیلی سفر می‌کنم و برای همین تصمیم گرفتم به دلیل میزان بالای تشعشعات این دستگاه‌ها، مسیری را انتخاب کنم که مجبور نباشم از آن‌ها عبور کنم. با خودم گفتم بهتره که بیشتر از آنچه که در زندگی روزمره هست، در معرض این تشعشعات قرار نگیرم. به همین دلیل مسیری را که به نظر می‌رسید نیازی به عبور از اسکنر ندارد انتخاب کردم و زمانی که به محل مورد نظر رسیدم، مأمورین امنیتی به من گفتند که باید از اسکنر عبور کنم.

من گفتم که نمی‌خواهم از این دستگاه رد بشوم و می‌خواهم از همین مسیر عادی عبور کنم و به همین دلیل پشت سر بقیه مردم در صف ایستادم؛ چرا که بقیه مسیرهای بازرسی خالی بود و به نظر می‌رسید کسی علاقه‌ای به عبور از این اسکنرها ندارد.

آن شخص به من گفت که مجبور نیستید از اسکنر رد بشوید، اما در غیر اینصورت باید مورد بازرسی کامل بدنی قرار بگیرید و من پذیرفتم. این دومین‌بار بود که این اتفاق – بازرسی کامل بدنی – برای من می‌افتاد. یک بار در فرودگاه لس‌آنجلس قبل از اینکه به ریودوژانیرو بروم و دومین مرتبه هم هنگام برگشتن به آمریکا در اینجا. بازرسی بدنی که در اینجا در فرودگاه دالاس انجام شد با آنچه که در فرودگاه لس‌آنجلس بود بسیار تفاوت داشت.

من می‌دانم که آن مامور فقط وظیفه‌اش را انجام می‌داد، اما هنگام بازرسی …. من را لمس کرد و دلیل گریه من این است.‌آن‌ها من را مجبور کردند که خودم انتخاب کنم که مورد تعرض جنسی قرار بگیرم و یا از دستگاهی بسیار غیربهداشتی و خطرناک عبور کنم و من نمی‌خواستم وارد این دستگاه بشوم.

حالا من اینجا ایستادم و گریه می‌کنم و از این بابت بسیار ناراحتم که با این‌که آمریکایی هستم، باید از این دستگاه عبور کنم و واقعا احساس می‌کنم که به من تعرض و بی‌حرمتی شده. من فکر نمی‌کردم با رد نشدن از دستگاه مورد تعرض قرار بگیرم، اما این اتفاق کاملا رخ داد.

گریه‌های سوزی و همه‌ی ناراحتی او به خاطر بازرسی بدنی بوده و اصلا از آن تعرض و تجاوزی که بعضی خبرگزاری‌های داخلی از آن نام برده‌اند، خبری نیست. «سوزی » به دو دلیل احساس ناراحتی می‌کند:اول به خاطر اینکه به انسانیت و شخصیتش، توهین و تحقیر شده است و اگر نه برای ملکه زیبایی امریکا که عکس‌های بدن و اندام لختش همه‌جا منتشر شده است، لمس بدنش آن‌هم از سوی یک مامور زن امریکایی اینقدر دردناک است که بتوان نام تعرض و تجاوز بر آن گذاشت؟؟؟

دوم: به این دلیل که چون امریکایی است آن‌هم از نوع معروف و مشهور و ملکه و بازیگرش، انتظار این چنین برخوردی از مسولین فرودگاه نداشت!

به نظر می‌رسد، اومانیسم نتوانسته به‌خوبی از عهده مسولیتش بربیاید و شخصیت و انسانیت، انسان غربی را به او باز پس دهد و انسان غربی فهمیده است که خودش باید برای همه‌ی صفات انسانی از دست رفته‌اش قیام کند.

این‌ها را که می‌نویسم، با خودم می‌گویم اگر اتفاقی را که برای سوزی افتاد را به نقل برخی خبرگزاری‌های داخلی و خارجی «تعرض و تجاوز » بدانیم، در کشور خودمان چه خبر می‌شود اگر از کوچه و خیابان و محل کار و تحصیل و … فاکتور بگیریم و فقط و فقط آمار تجاوز! زنان و دختران را در تاکسی‌های شهری و ماشین‌های شخصی بگیریم!!!

وقتی اومانیسم غرب تا این‌حد دروغ می‌باشد، با خودم فکر می‌کنم چرا بعضی از ما جوان‌ها عشق‌غرب داریم؟ سوزی میدان تفکر دیگری را برایمان باز نمود که چقدر هالیوود در فیلم‌هایش به دروغ غرب را فرش قرمز نشان می‌دهد درحالیکه حقیقت غیر اینست.