یکی از معروف‌ترین انتقادات برخی از روشنفکران به محمود احمدی‌نژاد، انتخاب ادبیات و رفتار عامیانه و عوام‌پسندی است که « رفتارهای پوپولیستی» خوانده می‌شود. اما این روزها شکل بازی عوض شده است و همان کسانی که تا دیروز نسبت به رفتارهای عوام‌پسند رئیس‌جمهور لب به اعتراض می‌گشودند، نه تنها در مقابل نوعی جدید از این رفتار «سکوت» نکرده‌اند، که این بار «حرکت» بر همان مسیر را انتخاب کرده اند و «سبز» شده‌اند!
به گزارش خبرنگار چارقد، طرفداران و حامیان میرحسین موسوی، نامزد ده‌مین دوره انتخابات ریاست جمهوری که جمع زیادی از گروه‌های اصلاح‌طلب، حلقه‌ی اصلی آنان را تشکیل می‌دهند، برای جمع آوری رای دقیقا از همان مسیری در حال حرکت‌اند که خود تا دیروز نسبت به آن منتقد بودند.
این گروه در حال حاضر با توجه به علائق مذهبی مردم و اردات ایشان به خاندان رسالت و همچنین با توجه به شهرت انتساب رنگ سبز به سیادت و اهل بیت از هر چه رنگ «سبز» دارد برای رسیدن به اهداف سیاسی خود استفاده می کنند. در حقیقت این گروه در یک حرکت «عوام‌پسند» برای جلب آراء انتخاباتی، «مذهب و علائق مذهبی» را دستمایه منفعت سیاسی خود قرار داده‌اند.
اگر ایشان تا دیروز از احمدی‌نژاد بخاطر دستمایه کردن «کاپشن» ساده‌ی وی به او انتقاد می‌کردند و «ساده‌زیستی» و شعار ساده‌زیستی او را حرکتی تبلیغی عنوان می‌کردند، امروز خود قدم را فراتر برداشته‌اند و از نشان‌های مذهبی برای جمع کردن رای عوام استفاده می‌کنند. در همین رابطه می‌شود به شعارهای انتخاباتی این گروه همچون «سلام بر چند سید فاطمی»، «رای ما به فرزند زهرا(س)» و یا « یک یا حسین تا میرحسین» اشاره کرد.
چرا باید هدف وسیله را برای گروهی که دم از عقلانیت می‌زنند و «برنامه» را «نیاز» یک نامزد عنوان می‌کنند، جبران کند و خود برای جذب «توده و عوام» دست به چنین «بازی»هایی بزنند؟
متاسفانه این گروه نه تنها عوام‌گرایی را در بین عوام ترویج می‌دهند که حتی شأن دانشجو و دانشگاه را نیز با این رفتار پائین آورده‌اند. اگر توجه دانشجوی سیاسی تا دیروز به «منطق و گفتمان» بود، امروز با این رفتار او را در حد یک فرد عامی ساده‌دل که افق دید سیاسی ندارد نازل کرده و با «مچ بند و پرچم سبز» وی را مشعوف و مشغول می‌کنند.
بازار هدایای سبز نیز روز به روز داغ‌تر شده و دختران نیز در این «سبز بازار» کلیبس و شال سر هدیه می‌گیرند! جمع بین بدحجابی برخی حامیان دختر و شال سبز رنگ نماد سیادت خود حدیث دیگر است.
شیر را بچه همی ماند بدو
تو پیمبر را چه میمانی بگو
و
عشق هایی کز پی رنگی بود
عشق نبود عاقبت ننگی بود.
حتی اگر رنگ سبز باشد
خداوند لعنت کند کسانی را که به خاطر قدرت از اسلام میگذرند.