دانشگاه بستر ایجاد تغییر و تحولاتی است که مجموعه ی متنوعی از احساسات را در دانشجویان ایجاد می کند. در این بین، علاوه بر احساس هیجان و انتظار، احساس تنهایی نیز ممکن است بوجود آید.
اما تنهایی لزوماً به معنای تنها بودن نیست، ممکن است مدت های طولانی تنها باشیم و به هیچ وجه احساس تنهایی نکنیم. بررسی نحوه تجربه تنهایی در افراد دیگر، بهترین راه برای درک تنهایی است دانشجویان تنها، اغلب از احساس افسردگی، خشم، ترس و سوء درک شکایت دارند. آنان ممکن است به شدت از خود انتقاد کنند، فوق العاده حساس یا نسبت به خود دلسوز باشند، یا ممکن است از دیگران ایراد بگیرند و آنان را مقصر بدانند.
وقتی این مسایل روی می‌دهد، دانشجویان تنها غالبا دست به اقداماتی می‌زنند که این احساس را در آنان پایدار می‌سازد. برای مثال، بعضی از دانشجویان دلسرد می‌شوند، میل و انگیزه خود را برای درگیر شدن در موقعیت های جدید از دست می‌دهند و خود را از مردم و فعالیت ها کنار می‌کشند، برخی دیگر، برای مقابله با تنهایی، خود را به سرعت و عمیقا با مردم و فعالیت‌ها درگیر می‌کنند بدون آنکه نتایج این درگیری را ارزیابی کنند. این افراد ممکن است بعدها خود را با روابط نامناسب یا تعهدات بی‌شمار نسبت به فعالیت‌های آموزشی یا فوق برنامه رو به رو ببینند.
به راستی برای مقابله با احساس تنهایی چه باید کرد؟
به جای آنکه احساس تنهایی را نقص یا ویژگی شخصیتی غیر قابل تغییر بدانیم، باید بپذیریم که احساس تنهایی قابل تغییر است. همچنین مهم است که بدانیم احساس تنهایی تجربه ای همگانی است. بر اساس نتایج یک پژوهش، یک چهارم همه بزرگسالان حداقل چند هفته احساس تنهایی رنج آوری را تجربه کرده اند و بروز آن در میان نوجوانان و دانشجویان حتی بیش از این است.
احساس تنهایی به خودی خود نه پایدار است و نه بد. در عوض، باید آن را نشانه یا علامت نیازهای مهمی دانست که برآورده نشده اند. وقتی نیازهای مهم برآورده نشده باشند، شما یا هر کس دیگری باید دست به کار شوید. با تعیین این که کدام نیازها در شرایط ویژه شما برآورده نشده است شروع کنید.
احساس تنهایی شما ممکن است ناشی از نیازهای متعددی باشد. ممکن است ناشی از نیاز به گسترش دوستی با محفلی از دوستان یا یک دوست ویژه باشد. ممکن است نتیجه نیاز به یادگیری، انجام امور برای خودتان، بدون دوستان باشد، یا ممکن است ناشی از نیاز به داشتن احساس بهتر درباره ی خود یا نیاز به ارتباط بیشتر با خود باشد.
خود را در موقعیت‌های جدیدی قرار دهید تا افراد جدید را ملاقات کنید. در فعالیت‌هایی شرکت کنید که واقعا به آنها علاقه دارید. در این صورت احتمال بیشتری وجود دارد که با افراد مورد علاقه خود ملاقات کنید؛ افرادی که علایق مشترکی با آنها دارید.
– از امکانات دانشگاهی استفاده کنید. سازمان ها و فعالیت های دانشگاهی را شناسایی کنید. برای مثال باشگاه‌ها، مراکز مذهبی، کانون های فرهنگی و ورزشی، مشاغل نیمه وقت و کارهای داوطلبانه؛ درباره برنامه‌ها از کسی که بیش از شما در دانشگاه بوده است سئوال کنید.
– از اوقات تنهایی برای شناخت خود بهره ببرید اوقات تنهایی را فرصتی برای رشد، استقلال و آموزش برای رسیدگی به نیازهای عاطفی خود بدانید. در اوقات تنهایی می‌توانید جنبه‌های مختلفی از خود را رشد بدهید، به جای آنکه وقت خود را بیهوده با دیگران تلف کنید.
– مشکل تنهایی دانشجویان نیز مانند هر مشکلی در گذر فراموش می‌شود اما چیزی که مهم هست این است که یک دانشجو در دوره تحصیل شخصیت شکل یافته خویش را به فراموشی نسپرد و تحت تاثیر جوی که در آنجا زندگی می‌کند قرار نگیرد زیرا هویت یک جوان شخصیتی هست که سالها در خانواده و جامعه شکل گرفته هست و دانشگاه نیز در بشی از این شکل گیری شخصیت موثر است…
خانم تقی دوست راه حل رهایی از تنهایی را خودشون بیان کردن. هر انسانی گاهی پیش میاد که شدیدآ احساس تنهایی میکنه. شاید تنهایی به نوبه ی خودش خوب باشه من تنهایی خودم را خیلی دوست دارم. خودتی و خودت مجبور نیستی کسی را راضی نگه داری تا تنها نباشی.
بسیار متن شیوا و زیبایی است . آفرین
نکته قابل تاملی را به عنوان موضوع مقاله خود انتخاب کرده اید