کم کم، ماه مهمانی خدا تمام میشود و سفره‌ی مهمانی جمع میشود، ماهی که شاید آغاز بندگی است!
یک ماه آموزش دیدیم که چگونه بنده‌ی خوب خدا باشیم، روزه، نماز، دعا، ذکر، توسل و تهجد و شب‌زنده داری و حال یازده ماه، باید با توشه‌ای که برداشته‌ایم، سفر عظیم از فرش به عرش رسیدن را ادامه دهیم!
کاش فراموش نکنیم، که چه شب‌ها که خواب ناز از دل کندیم، بیدار شدیم و بعد از سحری خوردن، قرآن خواندیم!
کاش فراموش نکنیم که چه ساعت‌ها که می‌توانستیم بخوابیم اما قدر دانستیم و همراه با بقیه بیدار ماندیم!
کاش فراموش نکنیم که قرآن به سر گرفتیم، به امید عنایت الهی!
کاش فراموش نکنیم که با خدا آشتی کردیم!
کاش…
امام سجاد (علیه السلام) آخر ماه مبارک که میشد با سوز و گداز این دعا را می‌خواند و می‌فرمود: ماه رمضان در بین ما اقامت داشت و جای حمد و ثنا بود؛ زیرا به همراه خود رحمت آورد و رفیق بسیار خوبی برای ما بود. ما در صحبت و همراهی با او به فضایل و نعمت هایی رسیدیم و دوستی بود که به همراهش رحمت و مغفرت و برکت آورد.
دل‌های مومنان غمگین اما امیدوار است، غمگین از فراغ این ماه و امیدوار به لطف پروردگار که ماه رمضان بعد را هم تجربه کنیم.
چارقد پیشاپیش عید سعید فطر را به تمام خوانندگان دوست داشتنی اش تبریک می گوید.
عید بندگی و اطاعت مبارک باد.
سردبیر