شغل خوبی دارد. درآمدش مناسب است. درس خوانده است. مسافرت رفته است. برای خودش کسی شده است. ولی شب که می‌آید خانه، نه خبری از شوهر است، نه صدای خنده‌ی فرزند. غذایش را به تنهایی گرم میکند و تلویزیون را روشن میکند.
امشب نازی و آناهیتا و دیگر دختران مجرد دور و برش کار دارند. لیلا و مهتاب هم با شوهرانشان هستند. او تنهاست و با صدای گوینده‌ی خبر. او تنهاست با بازیگرهای خوش‌قیافه‌ی فیلم‌ها که در برابر چشمهایش ایفای نقش می‌کنند.
برای یافتن علت وقوع هر حادثه‌ای باید همه عوامل را مورد ارزیابی قرار داد و برای هر دلیلی که می‌توانسته در بروز آن حادثه دخیل باشد، سهمی در نظر گرفت تا با بررسی دقیق‌تر و حذف عوامل کمرنگ‌تر بتوان به دلایل اصلی رسید./p>
وقتی در جامعه ما تمایل به بی‌حجابی و دین‌گریزی با سرعتی وصف‌ناپذیر در حال رشد تصاعدی است و وقتی برهنگی و بی‌بند و باری به نوعی مدرنیته و نماد ترقی تبدیل شده است، چرا فقط باید به دنبال دلایل خارج از جامعه بود و چرا نباید عوامل داخلی را نیز در محاسبات خود در نظر گرفت؟ شاید یک دلیل آن، شانه‌خالی کردن مسوولین از بار مسوولیت و شاید یک دلیل دیگر آن این است که سعی می‌کنیم خود را گول بزنیم و علی‌رغم آنکه علت‌های داخلی را می‌بینیم ولی دوست داریم آن را نادیده گرفته و همه تقصیرات را به گردن تهاجم فرهنگی غرب بیندازیم.
کارشناسی و موشکافی علل بی‌اخلاقی و بداخلاقی در زندگی بشر (آنچه را که از حقیقت می‌بینید باور کنید، قَدْ بَیَّنّا لَکُمُ الْآیاتِ اِنْ کُنْتُمْ تَعْقِلُونَ)
کارشناس و کارشناسی لازم نیست، حتی جوان خام و خرده‌عقلی مثل من هم خوب می‌داند که دلیل سست‌شدن بنیان خانواده‌ها، از بین‌رفتن محبت بین همسران است. از بین‌رفتن علقه و وابستگی و اعتماد و وفاداری و پایبندی به عهد است. از بین‌رفتن حریم انسانی و شکسته‌شدن حصارهای امن حجاب است. بله، در جامعه‌ای که مردان آن، نگاه از معشوق خود بگیرند و چشمان خویش را هرز بگردانند، زنان، هرزه خواهند شد. در جامعه‌ای که زنان آن در قید حیا و حجب نباشند، مردان لاقید خواهند بود.
سریالهای متنوع طنزآلودی سالها، ساعتهای داخل خانه‌مان را پر کرد که زنان نقش محوری در آن را ایفا کرده‌اند که گاه به تمسخرهای بی‌هدف کشیده شده است و حرمت‌های آن را شکسته است. از معروفترین آن‌ها می‌توان به نام‌های، ساعت خوش، زیر آسمان شهر، شبهای برره، ساختمان پزشکان ، سه پنج دو و .. اشاره کرد.
باید به نکته اساسی متذکر شد که بیشترین مخاطب و بیننده تلویزیونی، بانوان هستند، بنابراین نگاه کارگردان‌های این مجموعه‌ها را نسبت به جایگاه زنان و نوع تعامل ایشان در جامعه را سنجید. سریالی که به بیننده و بازیگر شخصیت زن احترام بگذارد، او را به امر سخیف در دیدن و بازی وا مدارد، به نقش مادرانه او احترام ورزد، اگر شوخی میکند نباید بی‌حرمتی کند.
یکی از تفریحات سالم در بین جوانان، تماشای فیلم و سریالهای متنوع است. در دنیای گسترده و هزار رنگ امروز، انواع و اقسام فیلم‌ها با اهداف مختلف تولید می‌شوند. هر فیلم بر حسب مضمون فیلمنامه، پلات داستان، نحوه کارگردانی، دکور صحنه، محل فیلمبرداری، شخص کارگردان و از همه مهمتر بازیگران فیلم، جلب مخاطب میکند.
در کشور ما نیز مخاطبان فیلم‌ها و سریالهای تلویزیونی و فیلم‌های سینمایی در انتخاب آنچه مدنظرشان است، از این قاعده مستثنی نیستند. اما آنچه باید در تولید و تهیه فیلم‌ها و سریال‌ها در ایران اسلامیمان مورد توجه دست‌اندرکاران سینما و صدا و سیما قرار بگیرد، اهمیت بالای صدا و سیما و رسالت مهم این دستگاه است.
پرده دوم:
داستان حسادت (به فرشتگان گفته شد که آدم را سجده کنند؛ فَسَجَدُواْ إِلاَّ إِبْلِیسَ أَبَی … )
حجاب شد شیرینی زوجیت زن و مرد، شد استحکام زناشویی‌شان و شد بنای پر بنیه‌ی خانواده‌شان. اما او که از روز ابتدای خلقت بشر حسادت به قلبش رخنه کرده بود و بدخواهی و بدطینتی مثل آتش در وجودش شعله می‌کشید و جگرش را می‌سوزاند، شیطان شد و ابلیس شد و دشمن شد برای بشر.
خدا بیامرزد دکتر علی شریعتی را که چه با سوز و گداز از این سه عنصر و نقش ویرانگرش در جوامع بشری سخن می‌گفت: زر و زور و تزویر. و من آن روزها نوجوانی بودم که قطره قطره گفتار او را می‌نوشیدم. حالا بعد از نزدیک چهل سال، وقتی پدیده‌های جامعه خودم را می‌بینم، حس می‌کنم چقدر نزدیکند ماجراهای اجتماعی به هم. امروز که می‌خواهم یکی از جلوه‌های دردناک آلودگی فرهنگی را به بحث بگذارم، می‌بینم هم جنسش از زر است، هم رسمش با زور، هم باطنش به تزویر.
چشمهایش را ببینید؛ همان چشمهایی که برخلاف توصیه همه مشاوران و علمای علم روانشناسی که توصیه اکید می‌کنند برای ارتباط موثر با مخاطب، حسابی با چشمانتان با او درگیر شود، هیچگاه در چشمان مخاطبانش نگاه نمی‌کرد.
چشمهایش را ببینید؛ همان چشمهایی که شرق و غرب را درهم کوبید حتی پلکی هم نزد تا بلکه سوژهای شود برای فلان تلویزیون خارجی و فلان روزنامه داخلی تا از ترس از ابرقدرت‌ها بنویسند و از اینکه با بلوک شرق و غرب نمی‌توان درافتاد و قس علی هذا.
پرده اول: داستان خلقت: «و خداوند انسان را نیمی از جنس مرد و نیمی از جنس زن آفرید و فرمود: فَتَبَارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِینَ …»
آن هنگام که حضرت حق، روح اشرف مخلوقات را در کالبد این آفریده‌ی شگرف می‌دمید، به هر نیم موهبتهایی بخشید و هر کدام را نسبت به دیگری نیازمند نمود. فرشتگان درگاه الهی مأمور شدند به اینکه خاک خلقت زن را بیشتر غربال کنند تا نرمی وجود او بیشتر شود. اما برای مرد اینچنین نبود، چون مرد باید با زبری روزگار روبرو می‌شد و اندکی ضمختی در وجودش لازم بود.
جوان‌تر که هستی آرمان‌ها و آرزوها برای خودت داری، درس بخوانم، کار کنم، ال کنم، بل کنم! رِ به رِ می‌روی پشت تریبون که من می‌خواهم ادامه تحصیل بدهم و به فلان جایگاه شغلی برسم. اینکه دو ساعت وقتت را در آشپزخانه بگذرانی و غذایی درست کنی که قائدتاً دوسه ساعت بعد دفع خواهد شد بنظرت احمقانه می‌آید.
سریال زنان سخت‌کوش درباره زنانی‌ست که در یک محله زندگی می‌کنند و هر کدام در زندگی خود دارای «اسرار» و «رازهایی» هستند. سریال زنان سخت‌کوش روابط این زنان با یکدیگر و همچنین با افراد دیگر را به تصویر کشیده و زندگی خصوصی آن‌ها را بررسی میکند. داستان در اصل، بعد از خودکشی مرموز یکی از زنان ِ همسایه، در اولین قسمت و در شروع فیلم اتفاق می‌افتد.
این زن، یعنی “مریس آلیس”، در ادامه‌ی سریال نریشن‌ها را اجرا میکند و در اصل، راوی ِ قصه‌است. اینچنین است که در ابتدا و انتهای ِ هر قسمت، گوینده با جملاتی که به‌طور معمول از موضوعات اصلی سریال بوده و پیرامون لایه‌های روان‌شناختی مورد نظر نویسنده است، آن قسمت شروع شده و یا به پایان می‌رسد.
– «من اگر سه تا زن گرفتم به خاطر اینه که میلم می‌کشیده و می‌تونستم اداره کنم!»
– «اگر به اول برگردید، باز همین راه رو می‌آین یا یه بار ازدواج می‌کنید؟»
– «همین راه رو؛ به خاطر اینکه خوش می‌گذره! خب می‌دونین همه‌اش تنوعه، همه‌اش سرگرمیه! کار منم جوریه که کار خاصی نمی‌کنم؛ این واسه من شده سرگرمی !»
کارکرد رسانه در عرصه فرهنگ چیست؟ اصولا رسانه می‌تواند فرهنگ‌ساز باشد یا خیر؟ اگر پاسخ مثبت است، این فرهنگ‌سازی چگونه صورت می‌گیرد؟ با بیان مستقیم مانند سخنرانی یا نوع دیگری از القای فرهنگی هم وجود دارد؟ حال اگر بخواهیم این مساله کلی را به یک مورد جزئی‌تر تقلیل دهیم، آیا باز هم پاسخ به این سوالات مثبت است؟
آیا رسانه می‌تواند در عرصه ترویج حجاب تاثیرگذار باشد؟ اگر پاسخ منفی است، پس اظهارات کارشناسان رسانه را چگونه توجیه می‌کنید و اگر پاسخ مثبت است، چگونه رسانه ملی ما به‌عنوان تاثیرگذارترین رسانه داخلی نتوانسته در این موضوع نقش برجسته‌ای داشته باشد؟
اغلب مردها طوری هستند که حد و حدود رابطه‌شان با خانم‌ها را خود ماها باید مشخص کنیم. خیلی‌شان اگر دست خودشان باشد، رابطه را بی‌حد و مرز تصور می‌کنند.
برخورد ما، حرف زدن ما و رفتار خود ماست که به آن‌ها نشان می‌دهد چطوری باید با ما رفتار کنند و تا کجا اجازهٔ پسرخاله شدن دارند. این برخورد و رفتار که می‌گویم، از نحوهٔ راه رفتن و لباس پوشیدن‌مان تا حرف زدن و کلمه‌هایی که استفاده می‌کنیم و نگاه‌ها و لبخندهای‌مان؛ همه را شامل می‌شود.
تفکیک جنسیتی در دانشگاه‌ها همواره از موارد موردبحث میان مسئولین و کارشناسان مذهبی و دانشگاهی و روشنفکران بوده است. عده‌ای تفکیک جنسیتی در دانشگاه‌ها را یکی از راه‌های اسلامی‌شدن آن می‌دانند و عده‌ای دیگر با استدلال عدم توانایی کنترل روابط دختر و پسر در خارج از دانشگاه و همچنین ارتباطات نوین امروزی، این طرح را شکست‌خورده می‌دانند و به نقد آن می‌پردازند.