چارقد – برگه ۲

برای تو

برای تو می نویسم …

برای انتظار غریبت

برای شانه های نحیفت

برای تک تک بغض واژههای اسیرت

برای تو می نویسم …

که مظلومیتت سر به فلک کشیده

تنهایی ات به آسمان پناه برده

غربتت در بیکرانگی هزاروصدوهفتاد ساله تداوم یافته

و بی یارو یاوری ات حتی به سیصدوسیزده نفر هم نرسیده است

برای تو می نویسم …

که زمین در آرزوی وصالت است

آسمان هم آغوش کلامت

و زمانه چشم به راهت

برای تو می نویسم …

که مصحف نوری و شأن نزول « وَ نُرِیدُ اَن نَّمُنَّ عَلَی الَّذِینَ استُضعِفُوا فیِ الاَرضِ وَ نَجعَلَهُم اَئِمَّهً وَ نَجعَلَهُمُ الوَارِثِینَ »

وارث زمین

صاحب لوای عدالت

وعده ضمانت شده الهی

به یقین که « بَقِیَّتُ اللَّهِ خَیرٌ لَّکُم اِن کُنتُم مُّؤمِنِینَ » تنها استعاره ای به وجود توست

برای تو می نویسم …

موسای دل به دریا زده

مسیحای اعجازگر

یوسف پرده نشین

عزیز اقلیم وجود

چقدر « یَااَیُّهَا العَزِیزُ مَسَّنَا وَ اَهلَنَا الضُّرُّ وَ جِئنَا بِبِضَاعَهٍ مُّزجَاهٍ فَاَوفِ لَنَا الکَیلَ وَ تَصَدَّق عَلَینَا » بخوانیم ؟

تصدقی کن

این جان تهی شده از زندگانی را

پر کن از عشق مایه های انتظار

و این چشمهای فریب خورده دنیا را

سیراب دیدارت کن

برای تو می نویسم …

خورشید گمشده در بین ابرهای غفلت ما

ترجیع بند شیدایی

آیه تطهیر

به حق که بعد از رسول مهربانی تو یگانه رحمه العالمین نامیده شده ای

رحمت واسعه خداوندی و پناه خلق

نظارتگر شجره طوبی و سدره المنتهی

برای تو می نویسم …

که از تبار یاسینی و از جنس دلدادگی

فرزند نورهای شکوفایی و عزیزترین یکتاپرستان

میثاق انتظاری و اندوه غروب آدینه های فراق

برای تو می نویسم …

برای تو …

این شب‌ها و کمبود چالش دینی در سیما

سیما سال هاست با تغییر فضای جامعه در مناسبات مختلف، روال عادی پخش برنامه هایش را تغییر می دهد و بیشتر به پخش برنامه هایی می پردازد که در ساخت از یک فرمول پیروی می کنند، مجری و مهمان. از این رو برنامه های مناسبتی مخصوصا برنامه های مناسبتی ماه مبارک رمضان تبدیل می شود به یک جلسه سخنرانی با حضور یک نفر شنونده، تایید کننده که مجری نام دارد!

این تکرار در ساخت و نوع برنامه ها، نیاز مخاطبان را برای تغذیه فکری و شنیدن پاسخ ِ سوال های رایج جامعه ، برآورده نمی کند. مخاطبان سیما انتظار ندارند هدف مدیران شبکه های مختلف، از تولید برنامه های مناسبتی، صرفا پر کردن آنتن و تغییر فضای برنامه های این رسانه باشد. بالاخص در ماه مبارک رمضان که جامعه در معنویت حاکی از روزه داری به سر می برد و ذهنش برای پرسش و پاسخ حول مباحث دینی آماده تر است.

البته به تازگی در سیما شاهد روندی خلاف روند مذکور می باشیم، برنامه این شب ها می تواند مثال خوبی باشد برای برنامه ای چالش برانگیز که در حقیقت کلاس درسی است در دانشگاه ِ سیما..

ادامه این شب‌ها و کمبود چالش دینی در سیما

شاعران وحی

سیده زهرا بصارتی، دانش آموخته‌ی روانشناسی است که در کنار شاعری و نویسندگی به قرآن‌پژوهی نیز اشتغال دارد.

ارتباطتان با شعر چگونه است؟

بعضی وقتها شعر را بیماری لاعلاجی می‌بینم که تا کنون نظیرش را ندیدم وبعضی از اوقات هم یک مشت واژه است؛ که سر دلتنگی هایم را با آن شیره می مالم !

از وقتی که به یاد دارم محکوم به نوشتنم، «کم کم که بگذرد این دیگرانند که می‌نویسندت.» با هر شعری احساس میکنم دو سه تا از بندهایی که قلب و روحم را گرفتار کرده اند؛ پاره می‌شود و به من اجازه می‌دهد که دست روحم به دست مبدا هستی گره بخورد.

ادامه شاعران وحی

یکسال بزرگتر شدم

تولدم مبارک!‌ هیجده سال قبل در چنین روزی، یه نفر به این دنیا اومد که با اومدنش همه خوشحال شدن! کسی که هر سال در چنین روزی تصمیمات بزرگی می‌گیره، امسال تصمیم گرفته همه‌ی اتفاقات زندگیش رو توو دفتر خاطراتش بنویسه!

و امروز تولدمه.

چند ساعت قبل، مثل هر سال، بخاطر این اتفاق بزرگ، مامااینا یه جشن گرفتن، همه رو دعوت کردن، همه هم اومدن!‌ مامان بزرگ، عموها، عمه سیما، خاله‌ها و از همه مهم‌تر دایی جون خودم که عاشقشم. کلی کادو گرفتم که خیلی خوشحالم کرده!‌ راستش با اینکه به کمک مامان و بابا تقریباً هر سال روز تولدم جشن گرفته شده، ولی امسال حال عجیبی داشتم. حس می‌کردم با سال های قبل فرق دارم، بزرگ شدم، خانم شدم و کم کم باید با دوران کودکی خداحافظی کنم. خودم رو تو آینه نگاه کردم. از چهره ی خودم خیلی خوشم میاد، هم خوشگلم، هم مهربون. خانواده خوبی هم دارم یه پدر فداکار که از صبح تا شب برای آسایش ما تلاش میکنه و مادری که مثل همه مادرا خیلی مهربونه. یه برادر هم دارم که از من بزرگتره و ازدواج کرده. درسته بعضی وقتا بدجور پیله می‌کنه اما در کل دوستش دارم. خدا رو شکر زندگی خوبی هم داریم و هر چی خواستیم برامون فراهم شده، اما نمی دونم چرا حس می‌کنم همه چی برام تکراریه. حتی دایی جون که همیشه دوستش داشتم، حتی شیطنت‌های محسنِ عمو حسین که چند وقته از اون نگاه‌های مشکوک بهم میکنه، هیچ کدوم دیگه برام جذاب نیست.

ادامه یکسال بزرگتر شدم

تصمیم آخر

پشت نگاه زخمی ات سنگر گرفتم

این ارتباط ساده را از سر گرفتم

با هیئتی از اشک خود راهی شدم تا

احساس کردم کوچه را در بر گرفتم

وقتی که آهم پا نشد از گوشه ی دل

تهدید کردم سینه را خنجر گرفتم

من بر خلاف بغضهای خسته، امشب

اوقات چشمان تو را کمتر گرفتم

در لابه لای گریه ، قرآن را شب قدر

از شوق دستان شما بر سر گرفتم

دنیا سه شب دور سرم چرخید تا من

تصمیم خود را در شب آخر گرفتم

زیباترین

از جانب خدای تعالی گزین شدی

و آیینه دار حسن جهان آفرین شدی

زیبا به خلق و خوی و به روی و به موی هم

مجموعه ء محاسن روی زمین شدی

گرچه حسن به معنی زیباست لیک تو

بیشی ز خویش جسته و زیباترین شدی

بعد از علی به باغ امامت دوم گلی

در بوستان عصمت اگر چارمین شدی

صلح تو خود مقدمه ء جنگ کربلاست

تو رهگشای کوکبه ء شاه دین شدی

ای نور چشم فاطمه ای انکه در لقب

«احسان» و «حجت» آمده، «بسط الامین» شدی

علم از نبی گرفته شکیبایی از امام

و آنگاه بر رسول و علی جانشین شدی

ای تابناک اختر چرخ ولا حسن!

ای آنکه خود به نور ولایت عجین شدی

داغ تو سوخت جان مرا نیز و این سزاست

زیرا تو نیز سوخته ء زهر کین شدی

هوای کودکی

دلم می خواد برگردم

به اون روزای کودکی

باز دوباره رها کنم

تو آسمون بادبادکی

دلم می خواد باز دوباره

کلاس اول بشینم

کیف خودم رو پر کنم

پر از مداد نقاشی

دلم می خواد باز ببینم

حس قشنگ خط خطی

تو دفتر مشق شبم

دلم می خواد، دلم می خواد، دلم می خواد

باز بسازم از این روزا به اون روزا

یک دونه پل

باز بچینم از باغچه های خونمون

یک شاخه گل

باز بشینم کنار حوض خونه ی مادر بزرگ

ماهی هارو بادمپایی این ورو اون ورببرم

دلم می خواد ، دلم می خواد، دلم می خواد

شب غیبت

مثل برگی که می رود روزی از حضور درخت می ترسم

از عبور دقیقه ها امشب در نبود تو سخت می ترسم

از غم و درد و سوز آه تو از سقوط من از نگاه تو

مثل افسانه ای که می ترسد از سیاهی بخت می ترسم

زیر باران گلایه می کردم از خودم از برادرم آقا

از همانی که بعد از این قصه دل به غیر تو بست می ترسم

» وقت داری دعای ندبه ؟ فعلا نه، درس دارم مگر نمی بینی «

از خیالی که در شب غیبت می شود تخت تخت می ترسم

ماهِ مبارک

هر کس این ماه را به نامی می‌خواند، ماه مهمانی خدا، ماه آشتی با خدا، ماه پیمان بستن دوباره برای عهد و پیمان فراموش شده، ماه روزه‌داری، ماه رمضان، اما من این ماه را به نام ماه مبارک می ‌خوانم، چرا که سراسر این ماه پر از خیر و برکت است، ماه مبارک رمضان!

خیرات و برکات در این ماه به قدری فراوان است که تو گویی اگر درختان قلم شوند و دریاها جوهر باز هم نمی‌توانند از نوشتن برکات این ماه فائق آیند، ماهی که خداوند تبارک و تعالی دعوت نامه به تمام انسان‌های صغیر و کبیر، زن و مرد، می‌فرستد و همه را به این ضیافت فرا می‌خواند و خان پر برکتش برای همه باز است.

هرچند که می‌گویند نخوردن یکی از مهمترین شرایط این ماه است، اما این لطف زمانی که به غروب آفتاب نزدیک می‌شویم، شور و حال دیگری می‌یابد، هرچند که روح، همچون امانت‌داری که لحظه‌ی باز پس دادن امانتش فرا رسیده است موقع افطار هیجان عجیبی دارد و همه‌ از خدا می‌خواهیم که امانت را به صفای دل‌هایمان قبول کند، اما تن هم هیجان غریبی دارد، هیجانی که شاید جز این ماه بدین گونه نبوده، هیجان خوردن همراه با شکرگزاری! و بعد روزه را افطار می‌کنیم و چه لحظات با شکوهی است که تمام افراد خانواده کنار هم دور تا دور سفره نشسته‌اند و از خرما، آب جوش و شیرینی‌ها در سفره‌ به هم تعارف می‌کنند و من به یاد ندارم مشابه این تعارف کردن‌ها را در غیر از ماه مبارک، به جز این ماه چه زمانی دست می‌داد که ما دور هم جمع باشیم و در یک لحظه‌ی خاص خوردن را شروع کنیم، آن‌هم نه به عجله که با صبر و حوصله و از پس این گرسنگی یاد گرفته باشیم که الجّار ثم الدّار!

من این ماه را ماه مبارک می‌دانم، چرا که حتی در سفره‌های بی‌آلایش و ساده‌ی افطار هم خلوص و پاکی صاحب‌خانه لذت افطار را چند برابر می‌کند، همه‌ سراغ داریم نمونه‌هایی را که تمام کدورت‌ها تا سفره‌ی افطار بود، وقتی نان و نمک صاحب‌خانه به دهان مهمان روزه‌دار می‌رسید، ‌انگار نه انگار که این دو با هم اختلافشان به حدی بود که حاضر نبودند حتی از حال هم نیز با خبر شوند و هنوز هم این سنت زیبا متداول است و چه برکتی در سفره‌های افطار از این بالاتر که در این ماه، به کمترین‌ها، روزه‌دار سیر می‌شود و ضعف و ناتوانی ساعات پایانی روز از بین می‌رود و ما درس قناعت را چه خوب می‌توانیم از این برکت بیاموزیم، قانع به نان و نمک سر سفره،به یاد مولایمان امام علی«علیه‌السلام». ادعیه‌ها و سوره‌هایی از کلام همیشه جاوید خداوند برای خواندن در سر سفره‌های افطار بسیار است و مضامین و معانی عمیقی دارد اما شاید یکی از مهمترین آن‌ها یادآوری برکتی است که خداوند بی وقفه برایمان خواسته است و من این ماه را ماه مبارک می‌خوانم.

نباید بگذاریم ناراحتی ها کوه شوند!

«به جای صحبت کردن در یک جو آرام و توام با احترام درمورد مشکلات، برخی افراد سعی می‌کنند هیچ‌چیز درمورد مشکلات و دلیل ناراحتی خود به طرف مقابل نگویند و بعد آن را یک‌باره به صورت عصبانیتی وحشتناک بیرون می‌دهند. این روش معمولاً استرس بیشتری برای هر دو طرف ایجاد می‌کند چون با انفجار عصبانیت، تنش، خشم و مشاجره بیشتری بین دو نفر ایجاد خواهد شد. پس بهتر این است که به راحتی و با آرامش خاطر درمورد مشکلات خود با هم بحث کنید.»

شاید اگر حتی برای خودتان پیش نیامده باشد، در فیلم‌ها و سریال‌ها دیده‌اید که مثلا دو دوست بعضی رفتارها را در یکدیگر مشاهده می‌کنند ولی به او نه تذکر می‌دهند و نه دوستانه او را متوجه می‌سازند که این رفتار تو روی من تاثیر بدی دارد و من ناراحت می‌شوم.

ادامه نباید بگذاریم ناراحتی ها کوه شوند!

ادایش را در بیاورید، خود به خود عادت می شود!

همیشه، وقتی دارم تو خیابون راه می‌رم یا از تو ماشین بیرون رو نگاه می‌کنم، موشکافانه به رفتار مردم دقت می‌کنم. همیشه هم بیشتر حواسم به آدم‌هایی جمع هست که عجله دارند یا با نگرانی به ساعت‌شون نگاه می‌کنند. این‌جور آدم‌ها همیشه برام انسان‌های شریف و بزرگی هستند که دوست ندارند زمان رو مفت و مجانی از دست بدهند.
یک مدتی به تقلید از اون آدم‌ها، من هم تو خیابون تند تند راه می‌رفتم و گاهی هم به ساعتم نگاه می‌کردم و سعی می‌کردم حتی اگر این‌طور نبود ادای آدم‌هایی رو دربیارم که عجله دارند!

ادامه ادایش را در بیاورید، خود به خود عادت می شود!

ناگفته‌هایی از زندگی شهید رجایی از زبان همسرش

بخش اول
* خانم رجایی، ما بیشتر می‌خواهیم صحبت‌هایی را برای‌مان نقل کنید که تا به‌حال جایی تعریف نکرده‌‌اید. من بعضی ازسوال‌ها را می‌پرسم و شما اگرممکن است پیرامون همین سوالات مطالبی را که احساس می‌کنید گفتنی است و تا به‌حال جایی نگفته‌اید، برای‌مان نقل کنید.

* سوال اول من این است که شما چطور با آقای ‌رجایی آشنا شدید؟
– بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم. اول بگویم که شهید رجایی برادر زن عموی من هستند و ارتباط خانوادگی به ‌صورت دور تقریبا داشتیم. من ۹سالم بود آن موقع ما در«گذرقلی» سکونت داشتیم.

ادامه ناگفته‌هایی از زندگی شهید رجایی از زبان همسرش

خواندن نماز صبح مانع از ابتلا به سرطان می‌شود

به گزارش ایسنا ، دکتر سعید شلبی از اساتید این مرکز گفت: پژوهش‌ها موید این مطلب است که خواندن نماز صبح در زمان خود، به جلوگیری از ابتلا به بیماری‌های قلبی و تنظیم کار هورمون‌های بدن و گردش خون کمک می‌کند.

وی افزود: بر اساس این پژوهش در زمان ادای نماز صبح، تمامی اعضای بدن در اوج فعالیت‌هایشان قرار دارند. به گونه‌ای که ترشح هرمون‌ها به ویژه آدرنالین که ترشح آن در ساعت ۵ صبح شروع می‌شود ، افزایش می‌یابد و به فعال شدن تمامی اعضای بدن و جلوگیری از ورم‌های سرطانی کمک می‌کند.

همچنین هوای پاک صبحگاهی دارای مقادیر زیادی اکسیژن است که موجب فعالیت قلب، کاهش انقباضات رگ‌های خونی، تنظیم کار هورمون‌ها و بهبود فعالیت حافظه می‌شود.

۵ نکته مهم در هنگام افطار

به گزارش چارقد به نقل از جام جم آنلاین: روزه علاوه بر آثار معنوی فراوان و تزکیه روحی می‌تواند باعث برکات فراوان از نظر جسمی و فیزیولوژیک باشد. متخصصان علوم پزشکی نیز از جنبه‌های مختلف به آثار مفید روزه‌داری اسلامی پرداخته‌اند. همانطور که در فرمایشات معصومین نیز به کرات اشاره شده است روزه باعث ارتقای سلامتی خواهد بود.

اما آنچه مهم است برای بهره‌مندی از آثار مفید روزه‌داری از آنجا که در ایام ماه مبارک رمضان از نظر فیزیولوژیک تغییراتی ایجاد می‌شود بایستی تغییراتی متناظر در شیوه طبیعی زندگی ایجاد کرد تا ان‌شاء‌الله بهره‌مندی بیشتری عاید شود.

یکی از نکاتی که در تغذیه سالم وبرای تنظیم متابولیسم طبیعی توصیه می‌شود، داشتن یک نظم غذایی و وعده‌های غذایی مکرر در روز می‌باشد. در ایام روزه داری که افراد طی روز از خوردن امساک می‌نمایند باید در ساعات باقیمانده همین نظم را به نحوی ایجاد کنند.

ادامه ۵ نکته مهم در هنگام افطار